Community policing - VU-DARE Home - Vrije Universiteit Amsterdam

5 Regisseren van veiligheid en leefbaarheid
bewerkstelligen van de regelgeving. In dit opzicht is het belangrijk aandacht te schenken
aan een drietal onderscheidingen. Is de betrokken partij publiek of privaat, de
jurisdictie lokaal, nationaal of internationaal en hebben we te maken met een expert
of met een leek?
Van oudsher werd de wetgevende macht altijd gescheiden van de uitvoerende macht.
De scheiding der machten is een beginsel dat in de meeste Westerse democratieën
grondwettelijk verankerd is. Het implementeren en handhaven van de regelgeving
werd daarom oorspronkelijk uitsluitend aan publieke functionarissen toevertrouwd.
In de afgelopen decennia zijn echter allerlei private instellingen en personen betrokken
geraakt bij het implementeren van publieke regelgeving en vice versa publieke
functionarissen betrokken geraakt bij het implementeren van private regelgeving, in
het bijzonder op lokaal niveau (Johnston et al., 2003: 24-25).
5. Procedures van governance
Deze dimensie gaat over hoe implementatie wordt bereikt. Vanouds was gebruikelijk
dat de regerende autoriteit daarvoor organisaties zoals de politie oprichtte om haar
normen rechtstreeks op te leggen aan haar onderdanen. De laatste decennia is de
overheid nog steeds verantwoordelijk voor het vaststellen van de norm, maar wordt de
verantwoordelijkheid voor het implementeren daarvan steeds vaker gedelegeerd naar
de bestuurden zelf, als individuen of als gemeenschappen. Er is een verschuiving naar
bestuur op afstand voor wat betreft de governance van veiligheid.
Bovendien werd het bewaken van de veiligheid vroeger gezien als een specialistisch
vak, publieke veiligheid voor de politiefunctionaris en private beveiliging voor de
beveiligingsmedewerker. Tegenwoordig geldt echter voor vele beroepen, dat verantwoordelijkheden
op het vlak van veiligheid een integraal deel van hun functie zijn
gaan uitmaken. Ook wordt naleving van de regelgeving tegenwoordig bereikt door de
fysieke omgeving dusdanig te ontwerpen dat dit niet-naleving ontmoedigt of geheel
onmogelijk maakt (Johnston et al., 2003: 25-27).
6. Werkwijzen van governance
Deze dimensie gaat over de strategieën die ingezet worden om normconform gedrag te
bereiken. Governance kan eenzijdig worden opgelegd of bereikt worden door overeenstemming
die volgt op enige vorm van onderhandeling. Politiek en burgerlijk bestuur
neigen ertoe onderhandelen te prefereren boven opleggen en afdwingen, terwijl justitieel
bestuur veel meer steunt op dwang en drang.
Meestal worden beide soorten van aanpak op enigerlei wijze gecombineerd. Men
tracht dan eerst naleving te bereiken door instemming of onderhandelen en dreigt
met het opleggen van de norm als het niet lukt instemming te verkrijgen. Governance
door instemming wordt vaak geprefereerd, waarbij opgelegde dwang fungeert als laatste
redmiddel. Binnen de strategieën van de staat spelen echter de dreiging met en
107