Onder ambtenaren - Jeronimus van Pelt

42 43
suzAnne VAn meLIs
coördinerend raadadviseur wetgevingskwaliteitsbeleid
Ministerie van Veiligheid en Justitie
13 februari 2008. In de gymzaal van het Haagse Media College van de Johan de Witt Scholengroep kregen de
ministers Hirsch Ballin van Justitie en Ter Horst van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties een advies
overhandigd van de Commissie Uitdragen kernwaarden van de rechtsstaat.
Suzanne van Melis, door het ministerie uitgeleend voor het voeren van het secretariaat van de commissie, had
gedacht: als je een commissie laat buigen over de vraag hoe de kernwaarden van de rechtsstaat beter aan de
man kunnen worden gebracht, moet je de presentatie niet willen houden in een zaaltje op het ministerie of in
Nieuwspoort. De titel van het advies luidde immers: ‘Onverschilligheid is geen optie. De rechtsstaat maken we
samen.’ Het werd een school.
Van Melis: “Met de commissie hadden we een interactieve bijeenkomst voorbereid. Er waren mensen uit de
hoek van de politie, sport, media, wetenschap, het onderwijs en de ouders en kinderen van de school.
Kinderen van de school deden het geluid en het licht. De commissieleden zaten tafels voor, waarbij onderwerpen
uit het advies met de deelnemers werden besproken. Zoals wel vaker gebeurt, werd het programma op het
laatste moment nog aangepast. Omdat Ter Horst eerder weg moest, hebben zij en minister Hirsch Ballin op
een eerder moment het rapport aangeboden gekregen en een reactie gegeven. Het leek nu een beetje een
tussendoortje, want het programma ging daarna gewoon door. Maar al met al was het een levendige
bijeenkomst.”
Op het ministerie hadden meerderen aan haar gevraagd: ‘Wat ga je nu weer allemaal doen, waarom tuig je het
zo op?’ “Het hielp wel dat ik steun kreeg van commissievoorzitter Van de Donk. Daardoor kwam er hier wat
extra ruimte voor.”
“De bijeenkomst met de debattafels heeft duidelijk laten zien dat de rechtsstaat u in ieder geval niet onverschillig
laat”, aldus minister Hirsch Ballin in zijn speech die dag. “En dat is een understatement: ook vanmiddag
was er duidelijk spanning aanwijsbaar tussen verschillende interpretaties van haar kernwaarden. En
tegelijkertijd ben ik blij te constateren dat er ook veel energie is bij iedereen om er samen uit te komen.”
“Zoiets moet ik misschien maar eens vaker doen”, blikt Van Melis terug. “Hier in huis had men het hele proces
maar een beetje vreemd gevonden. Het idee van een commissie was traditioneel, maar de samenstelling was
voor het normale doen van Justitie apart. Bij de directie Wetgeving denkt men toch vaak in eerste instantie aan
vakgenoten, en binnen Justitie aan taakorganisaties. Maar de minister wilde anders.”