Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

ONDERWIJSGEÏNSPIREERD ONDERZOEK
Onderzoek was echter een woord dat voornamelijk sloeg op de afstudeerscripties
terwijl de kandidaatsscripties daartoe een voorspel(letje) waren. Stafl eden deden
wat nu onderwijsgebonden of in ieder geval onderwijsgeïnspireerd onderzoek
heet. Interessante scripties werden “uitgebouwd” tot artikelen, colleges evenzo.
Hiaten in kennis die bleken bij het opzetten van onderwijs waren vaak aanleiding
tot onderzoekjes Soms konden studenten tegen betaling scripties maken
voor opdrachtgevers. Grote geografi sche instituten als die in Utrecht en Amsterdam
hadden tenminste één groot project. De kleinere instituten bleven met
vele kleine projectjes doorgaan. Centraal daarbij stond vrijwel steeds het leereffect
van staf en studenten in relatie met het opdoen van ervaringen met nieuwe
methoden of de nieuwste onderzoeksthemata.
Wel spoorden hoogleraren in de meeste gevallen de goede studenten aan om een
onderzoeksbaan te zoeken, terwijl de minder goede studenten de aanbeveling
kregen om aardrijkskundeleraar op de middelbare school te worden. Dat duidt
er toch op dat het onderzoek wat hoger aangeslagen werd dan het onderwijs.
GEOGRAFIE-PLANOLOGIE: EEN MOEIZAME RELATIE
Moeilijk was de verhouding tussen geografi e en planologie. De planologie was
aanvankelijk nog steeds dichtbij haar vooral sociaal-geografi sche afkomst gebleven,
hoewel de invloed van Delftse hoogleraren met een ontwerpersachtergrond
zoals Van Lohuizen, Angenot, De Bruyn, zeer aanzienlijk was. De invloed van
de sociologie en - nog later - de regionale economie was in de jaren zestig en
zeventig nog beperkt. De planologie moest de bredere bevruchting door andere
sociale wetenschappen nog ondergaan en haar eigen theorie nog ontwikkelen
respectievelijk uit het buitenland overnemen.
Geografi e en planologie hadden dezelfde belangstelling en de grens tussen toegepast
geografi sch en planologisch onderzoek was nog diffuus. Mede doordat de
geografen hun sociaal-wetenschappelijke identiteit streng bewaakten en planologen
zich al spoedig breder opstelden, voelden de besten der toegepaste geografen
zich aangetrokken tot de planologie. Nadat Steigenga hen was voorgegaan in
1962, verdwenen in korte tijd de sociaal geografen Wissink, Van Paassen, Van
den Berg en Buit naar hoogleraarsposten planologie.
De meeste planologen-stafl eden bezaten een achtergrond in de onderzoekspraktijk.
Voor veel geografi sche stafl eden die oorspronkelijk aardrijkskundeleraar
geweest waren, gold dit niet. Zij waren later of direct na hun afstuderen tot staflid
benoemd. Hierdoor dreigde de sociale geografi e de relatie met het maatschappelijk
onderzoeksfront te moeten overlaten aan de planologie, die van bijvak eerst tot
kopstudie en later tot hoofdvak evolueerde.
Deze scheiding van krachten in plaats van bundeling heeft de uitbouw van het
99