Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

SISWO LAVEREND TUSSEN OPDRACHTGEVERS EN
ONDERZOEKERS
In SISWO-verband werden voor die tijd progressieve gedachten ontwikkeld over
maatschappijrelevant onderzoek. Het grote probleem in de sector planologie
was om zowel onderzoeksopdrachten te werven alsook om opdrachtnemers te
vinden.
De universiteiten zaten niet op opdrachten te wachten. En als men dan al een
opdracht had aanvaard - meestal van de Rijksplanologische Dienst - dan ontspoorden
vrijwel zeker de gemaakte tijdsafspraken alsook de uitwerking van het
onderzoek.
POFFERTJESKRAAM
Overschrijdingen (van onderzoeksafspraken) met een half jaar waren gewoon, vaak waren
ze nog omvangrijker. Soms kwam dat omdat de onderzoeker inmiddels nog interessantere
ideeën kreeg die hij begon uit te werken, soms omdat men eenvoudig geen ervaring had
met het maken van een goede onderzoeksopzet en -planning, soms ook omdat het onderzoek
teveel een zaak was van één onderzoeker.
Bij bijvoorbeeld ziekte of verandering van baan kon, wilde of mocht een andere onderzoeker
in de toen nog kleine staven het werk niet overnemen. En bij derden was er te
weinig verantwoordelijkheidsbesef en betrokkenheid. Zo maakte men menige tocht naar
Den Haag om uit te leggen waarom het onderzoek nú weer niet opschoot.
Gelukkig was men bij de RPD ook nog niet zeer ervaren in het uitbesteden van onderzoek
zodat vaak in de poffertjeskraam op het Malieveld, dichtbij het gebouw van de RPD op
het Lange Voorhout, gemeenschappelijk gezocht werd naar een niet-ergenis wekkende formulering
van de achtergrond van de vertraging. Achteraf bezien is het verbazingwekkend
hoe “licht” de ambtelijke afwerking en de wetenschappelijke begeleidingsconstructies
waren en hoe groot de vrijheid van de onderzoekers was om aan zeer ruim gestelde
opdrachten inhoud te geven.
De toenmalig directeur van SISWO, Kouwe, en later het hoofd Van den Berg,
afdeling planologie, waren zeer actief in het bedenken van onderzoeksonderwerpen
die zowel de potentiële opdrachtgever als de eventuele opdrachtnemer
zouden kunnen bevallen. Het voortraject van zo’n onderzoek lag dan ook voornamelijk
binnen de muren van SISWO en niet bij de universiteiten.
Per 1 januari 1967 mocht ik als lector voor de stads- en plattelandsgeografi e der
westerse landen aan de jonge subfaculteit sociale geografi e van de V.U. beginnen.
Het was kort nadat de fysische geografi e zich uit de geografi e had losgemaakt en
zich in de aardwetenschappen had gevestigd.
97