Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

van beide functies stond. Ook kon ik contacten tot stand brengen tussen anderen
in Utrecht en Den Haag.
Natuurlijk stuitte ik ook wel op problemen. In het bijzonder hadden die te
maken met verkokering in zowel Den Haag als Utrecht, maar dan langs verschillende
lijnen. In Den Haag betrof dit het onderscheid tussen onderzoekers,
ontwerpers en beleidslieden, de opsplitsing van het werk in verschillende deelterreinen
en afdelingen, de noodzaak om te onderhandelen met afzonderlijke
andere overheden en ministeries. In Utrecht ging het om de indeling in disciplines,
in vakgroepen en clusters daarbinnen, in individuele onderzoekinteresses en
–belangen. De scheidslijnen binnen enerzijds de Dienst en haar omgeving, en
anderzijds de universiteit staan haaks op elkaar. Dat bemoeilijkt het vinden van
gespreksonderwerpen die voor beide partijen de moeite waard zijn.
Nadat ik in 1993 met VUT was gegaan is de leerstoel een aantal jaren formeel niet
bezet geweest, hoewel de uitwisselingsrelatie wel in andere vorm werd voortgezet.
Pas in 1999 is Len de Klerk tot hoogleraar benoemd. VROM is daarnaast bij
nog zeven leerstoelen betrokken, op uiteenlopende wijze. Zo geldt voor de RPD
dat de directeur Ruimtelijk Onderzoek en Planvorming, Hans van der Cammen,
vier uur per week hoogleraar is in Amsterdam.
Men onderkent dat een bijzondere leerstoel één van de middelen van kennisverwerving
is. Hij draagt bij aan de ontwikkeling van de externe kennishuishouding,
dat wil zeggen de kennisontwikkeling in de samenleving waarvan ook het
VROM-beleid kan profi teren. Daarnaast geeft hij toegang tot relevante delen van
die externe kennis.
De reden dat de leerstoel zes jaar lang formeel niet bezet kon worden, was dat de
kandidaten die de RPD voor de functie kon vinden niet voldeden aan de eisen
die de Universiteit stelt. Eén van die eisen is een doctorstitel.
Hier zien wij een interessante kringloop in mijn loopbaan. In het begin kreeg ik
de kans te promoveren dankzij het feit dat het belang van diepgaand onderzoek
voor het beleid werd onderkend, maar niet in die mate dat er binnen de reguliere
personeelssterkte voldoende tijd voor kon worden vrijgemaakt. Aan het slot van
mijn loopbaan maakte de aldus verkregen doctorstitel het mogelijk om, door mij
in te schakelen, een nieuwe samenwerkingsvorm tussen de Dienst en de wetenschap
gestalte te geven.
JONGEREN GEÏNTERESSEERD
Hoe is het nu met de RPD en met de ruimtelijke ordening in het algemeen
gesteld, als ik naar het heden kijk door de bril van al deze herinneringen?
Het voornaamste probleem lijkt mij dat het nogal goed schijnt te gaan. De ruimtelijke
ordening is maatschappelijk en politiek veel meer in de belangstelling
komen te staan. Ruimtelijke ordenaars krijgen veel meer aandacht van politici
91