Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

1966 een notitie waarin hij bepleitte dat de ontwerpers zich zouden beperken tot
hun eigen specialisme, “het structureren van binnengekomen eisen en gegevens”,
waarbij die eisen en gegevens door beleidsmensen respectievelijk onderzoekers
moesten worden toegeleverd. Confl icten tussen onderzoekers en ontwerpers ontstonden
bij de RPD pas in later jaren.
DE SAMENWERKING MET SISWO EN PSC
Ondertussen bleef het probleem bestaan dat medewerkers van de Dienst het
te druk hadden met lopende zaken om voldoende aan kennisopbouw te doen
(zie het kader ‘Discussie in het Onderzoekberaad’). Een voor de hand liggende
oplossing was om meer externe hulp in te roepen, en wel niet alleen door het ad
hoc uitbesteden van projecten maar ook meer structureel, meer programmatisch.
Met dat doel werd reeds in 1964, op initiatief van het toenmalige waarnemend
hoofd van de afdeling Onderzoek Alie Hessels, een overeenkomst gesloten met
SISWO. Volgens dit contract zou SISWO jaarlijks één of meer manjaren (in de praktijk
is het steeds bij één gebleven) beschikbaar stellen voor werkzaamheden in
opdracht van de Dienst. Het doel was, aldus de brief aan de Minister waarin
om toestemming voor het aangaan van deze overeenkomst werd gevraagd, “een
garantie te hebben dat SISWO blijvend in staat zou zijn fundamenteel onderzoek
ten behoeve van de ruimtelijke ordening te verrichten.”
‘ZELFS VOOR HET DENKEN EEN WERKGROEP?’
Discussie in het Onderzoekberaad op 4 februari 1969:
Dr. Ter Heide zegt dat de groei en de operationalisering van de Dienst hebben gemaakt
dat de onderzoekers weer veel meer in het dagelijkse werk worden ingeschakeld.
Prof. Kruijt stelt dat een academicus die creatief werk verricht minimaal één dag per week
volkomen vrij moet hebben om te lezen, te denken e.d.
Ir. Quené spreekt deze stelling niet tegen. Hij vraagt aan dr. Ter Heide of inderdaad door
de Directie aan afdeling O zoveel meer vragen worden gesteld dan enige jaren geleden.
Dr. Ter Heide antwoordt ontkennend. Het beroep dat thans op afdeling O wordt gedaan
neemt een andere vorm aan. Het bestaat uit de veelvuldige oprichting van werkgroepen,
die allemaal één of twee onderzoekers als lid willen hebben. Spreker noemt enige voorbeelden,
waaronder de werkgroep Grote Steden.
Ir. Wijers: De werkgroep Grote Steden is een denkgroep. De onderzoekers die er zitting
in hebben handhaven hun rol van onderzoeker.
Prof. Kruijt: Is de Dienst al zo overgeorganiseerd dat zelfs voor het denken een werkgroep
is opgericht?
83