Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

80
kamer van het plaatsvervangend afdelingshoofd Gerrit Wissink. (Misschien moet
ik even uitleggen dat Rijksdienst voor het Nationale Plan de toenmalige naam was
van de Rijksplanologische Dienst.) Na verdere begroetingsceremonieën werd ik
aan een bureau gezet om te beginnen met het werk waarvoor ik was aangenomen.
Dàt ik voor dat werk was aangetrokken had alles te maken met de problematiek
van de verhouding tussen onderzoek en beleid. Mijn opdracht was namelijk
om het onderzoek voort te zetten naar de structuur van de binnenlandse
migratie. Reeds vanaf de oprichting van de RNP, en zeker vanaf 1949 toen het
Instituut voor Sociaal Onderzoek van het Nederlandse Volk (ISONEVO) een rapport
uitbracht waarin bevolkingsspreidingsbeleid werd aanbevolen, was duidelijk
dat migratie één van de onderwerpen was waarover de Dienst veel meer te weten
moest zien te komen. In 1951 werd een werkprogramma voor migratie-onderzoek
opgesteld. Meteen al datzelfde jaar, evenwel, moest het Jaarverslag melden:
“Dringende werkzaamheden van andere aard en wisselingen in de personeelsbezetting
waren oorzaak, dat de voorbereidende bewerkingen slechts langzaam
vorderden.” In de daaropvolgende jaren namen die ‘dringende werkzaamheden’
nog sterk in omvang toe. Naarmate de nationale ruimtelijke ordening aan
status won, werden er van de RNP steeds meer beleidsactiviteiten verwacht (Rapport
Westen des Lands, Eerste Nota). Tegelijk groeide daardoor ook de behoefte
aan meer kennis. Er moest voor het migratie-onderzoek een extra medewerker
worden aangesteld. Dat was ik dus.