Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

66
grip, namelijk tussen ‘futur’ en ‘avenir’. ‘Futur’ is het kenbare en maakbare deel
van de toekomst, vooral structuren. ‘Avenir’ (ce qui est à venir: wat gaat komen,
wat ons gaat overkomen) is het principieel niet-kenbare en niet-maakbare toekomstdeel,
vooral processen. Onmiddellijk vallen hierin te herkennen de postmoderne
chaostheoretische inzichten inzake risicodomein (futur) en onzekerheidsdomein
(avenir). Het is de wentelgang der wetenschap, die op eigentijdse
wijze, bewust of onbewust, oude gedachten en wijsheden herneemt!
Dat hernemen komt ook tot uiting in de gedachte, dat de geschiedenis zich herhaalt
en dat zal blijven doen: een memento voor beleidsmakers en bestuurders.
De in het vorenstaande aangestipte distributieplanologische basisparadoxen,
principiële dilemma’s zoals vergankelijkheid versus bestendigheid, dynamiek
versus continuïteit, kwantiteit versus kwaliteit, zijn van zodanig fundamentele
aard dat zij steeds terugkeren, zij het in veelal onverwachte vorm.
Dit spoort ook met het door de geschiedkundige Jan Romein voor de historische
voortgang ontwikkelde concept van het ‘Algemeen Menselijk Patroon’ (AMP)
waarvan de essentie is: eender én anders.
Er is steeds één grondvorm (dynamiek/continuïteit; kwantiteit/kwaliteit) maar
met steeds andere vervoegingen.
Ook de distributieplanologie kent blijkens het vorenstaande tijdvakken met verschillende
thematieken, waarin toch steeds - ongeacht het tijdperk - overeenkomstige
problemen en concepties opnieuw opduiken.
Het is dus goed om het geschiedenisboek bij de hand te houden!
Noten
1
Distributieplanologie is, evenals ruimtelijke ordening, een volgzaam verteller van maatschappelijke
ontwikkelingen. Wie daaraan twijfelt, herleze de talrijke in het verleden voor velerlei onderwerpen
opgestelde (planologische) prognoses. Dat die prognoses nimmer uitkwamen is niet interessant,
wel belangwekkend zijn prognoses als rijke informatiebron (“Fundgrube”) voor de tijdgeest,
voor de ideeën en verwachtingen welke leefden ten tijde van de opstelling van die prognoses.
2
Zie bijvoorbeeld het boek van Rem Koolhaas: Dutchtown; OMA’s meesterproef in Almere (Rotterdam,
2000) waarin ‘shoppen’ als de laatste sociale bezigheid en als laatste ontmoetingsplaatsexpressie
in de huidige maatschappij en als het belangrijkste thema van ruimtelijke planning en
architectuur wordt geëtaleerd.
3
‘Wise crack’ uit het ‘Fordisme’ van Henry Ford I ‘Bunk(um)’ - humbug, nonsens, (pseudo)wetenschappelijk
geneuzel, vrijzwetselarij uit de elitaire planologenloge.
4
Uit het Juryrapport (blz.12, december 1998) inzake de prijsvraag van de Eo Wijers-stichting ‘Het
Aanzien van Nederland in 2030’. Zie ook het vaktijdschrift ‘Blauwe Kamer’, 1998/5, blz.18 en