Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

wanhopig uit: “Wat moeten wij hiermee? Vijfendertig bladzijden! Dacht je dat
de directie de tijd heeft om dit te lezen? Anderhalve bladzijde is het maximum”.
De betrokken onderzoeker heeft zijn best gedaan en een samenvatting gemaakt,
maar omdat de materie nogal ingewikkeld was, werden het toch nog vier bladzijden.
Deze werden mopperend in ontvangst genomen. In de praktijk is bij herhaling
gebleken dat de drie actoren niet altijd tevreden zijn met het gedrag van hun
medespelers. De onderzoeker krijgt vaak te horen dat hij antwoord geeft op de
verkeerde vragen, c.q. dat de antwoorden op de gestelde vragen niet beleidsrelevant
zijn geformuleerd. Het verweer luidt natuurlijk dat de anderen, hun vragen
niet zodanig formuleren dat deze onderzoekbaar zijn.
BETER WEDERZIJDS BEGRIP
Daamen en Van Lohuizen hebben in hun rapport “Onderzoek en Ruimtelijk
Beleid” (Planologisch Studiecentrum TNO, december 1976) een hoofdstuk aan
“Het functioneren van het onderzoek” gewijd. Zij constateren onder andere:
“Niet minder dan 60% van de beschouwde rapporten bevat geen samenvatting”
(p. 96) en “Onderzoekers hebben vaak onvoldoende ‘feeling’ voor wat essentieel
is voor het beleid. Bovendien ontbreekt het hun aan creativiteit; men verliest zich
in gepeuter en gecijfer” (p. 110). Anderzijds wordt opgemerkt dat “het beleid”
geringe kennis heeft van de mogelijkheden en beperkingen van het onderzoek en
niet open staat voor de kritische functie van het onderzoek (p.102).
In de praktijk van de ruimtelijke ordening stuit men herhaaldelijk op het feit dat
de communicatie tussen de verschillende aktoren te wensen overlaat, en, wat nog
erger is, dat er weinig begrip is voor elkaars positie en functie in het proces c.q.
voor de in principe zo sterk verschillende denktrant en benaderingswijze.
Zoals reeds is opgemerkt is deze stand van zaken niet verborgen gebleven. Onder
auspiciën van de RPD is omstreeks 1965 onder de naam “Permanente Dialoog
Onderzoek ---- Beleid” een discussie- en overleggroep tot stand gebracht. In deze
groep werden vooraanstaande vertegenwoordigers van het beleid, het onderzoek
en de vormgeving te- samengebracht. De doelstelling was om door middel
van geregelde gedachtewisseling over actuele planologische problemen tot een
beter wederzijds begrip te komen. Ongetwijfeld een gezonde gedachte. Jammer
genoeg is deze doelstelling in de praktijk niet verwezenlijkt. Na een hoopgevend
begin is de hele onderneming langzaam doodgebloed.
DIALOOG ALSNOG REALISEREN
Nu de Vijfde Nota inzake de Ruimtelijke Ordening tot stand is gekomen is de
vraag die gesteld is in de RPD-publicatie; Ruimtelijke verkenningen 1990, weer
51