Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

36
pionierswerk verricht. Na de oorlog zetten onder meer De Vooys en Van Paassen
deze traditie voort, die geheel paste in de idealen van de Wederopbouwtijd:
men diende niet alleen te studeren maar ook iets concreets te betekenen voor de
maatschappij. De universiteit moest geen ivoren toren zijn.
Zo werd ik als student-assistent belast met de organisatie van het Loosdrechtse
plassen-onderzoek, een onderzoek dat het provinciaal bestuur van Utrecht aan
De Vooys had opgedragen. Mijn taak was de herkomst van de dag- en verblijfsrecreanten
in het plassengebied te bepalen. De indirecte bedoeling was door
onderzoek vast te stellen in welke verhouding de provincies Utrecht en Noord-
Holland en de gemeenten Amsterdam en Utrecht fi nancieel zouden moeten bijdragen
aan het plassenschap in oprichting.
Op een mooie zondag in de zomer van 1950 zette de politie alle toegangswegen
van en naar het plassengebied af en studenten vuurden de enquêtevragen af op
nietsvermoedende passanten. Een vroeg commercieel tintje aan het onderzoek
was, dat ik het Coca Cola-verpakkingsbedrijf in Loosdrecht bereid had gevonden
de studenten op alle posten van een fl esje Cola te voorzien. Ook een vondst was,
om mijn soms “lastige” professor in het zijspan van een politiemotor het gehele
plassengebied rond te sturen om alle posten te controleren. Hij was twee uur lang
“uit de weg”. Een voor mij nog onbekende “ambtelijke” ervaring was, dat je niet
zomaar enveloppen van de aan het onderzoek meewerkende Economisch Technologische
Dienst kunt gebruiken voor het rondsturen van enquêteformulieren.
Daarvoor is eerst ambtelijke toestemming nodig! Niettemin is het onderzoek
geslaagd te noemen, zowel in wetenschappelijk opzicht - het werk werd aanvaard
als eindscriptie - als wat betreft de toedeling van de lidmaatschapskosten aan het
plassenschap.
ONTWIKKELING EN SPREIDING VAN HET AANTAL BROMFIETSEN
Rond 1953 was de marktsituatie voor afgestudeerde sociaal geografen het tegengestelde
van nu. Ruim voor je afstuderen deed je er goed aan je alvast te oriënteren
op een toekomstige werkkring. Zo heb ik een (betaalde) stage vervuld bij de
toenmalige Rijksdienst voor het Nationale Plan. In dat jaar van mijn eerste baan
vervulde een medewerker van de onderzoekafdeling, dr. Winsemius, een tijdelijke
adviesfunctie in Israël. Daardoor waren er tijdelijk - letterlijk - een stoel, een
bureau en een deelbudget beschikbaar voor een invaller. Het was een stoel met
voor de onderste tien centimeter ronde poten. Hogere functionarissen vanaf de
functie referendaris hadden stoelen met ronde poten over de volle lengte. Zelf
was ik commies, nu voor een afgestudeerde academicus een ondenkbaar lage
rang.
Er werd anders dan nu het geval is door het departement zelf ook “fundamenteel
toegepast onderzoek” gedaan. Na het obligate “Ga maar wat lezen”, was