Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

16
SPELLING STEDEBOUW
Bij wijze van uitzondering wordt één belangrijk woord in dit boek anders gespeld dan
volgens het Groene Boekje zou moeten, namelijk stedebouw, zonder tussen-n. De meeste
vakgenoten hoeven we dat waarschijnlijk niet uit te leggen, maar volledigheidshalve doen
we het toch nog een keer.
Stedenbouw, met tussen-n, is in feite een heel oude spelling, die in het begin van de
twintigste eeuw gebruikt werd als letterlijke vertaling van Städtebau, stadsaanleg. Welbewust
hebben onze collega’s uit die tijd de tussen-n geschrapt, om duidelijk te maken dat
zij meer deden dan het oude woord suggereerde. De lettergreep stede moet nu worden
opgevat als aanduiding voor plaats, net als in stedehouder dat ook volgens het huidige
Groene Boekje wel degelijk zonder tussen-n wordt geschreven. Anders gezegd, stedebouwers
bouwen geen steden maar richten plekken in. De Bond van Nederlandse Stedebouwkundigen
(sindsdien opgegaan in de Beroepsvereniging van Nederlandse Stedebouwkundigen
en Planologen) heeft in 1995 getracht dat aan de mensen van de Taalunie uit te
leggen, maar hun koppigheid bleek daartegen bestand.
Van Lohuizen senior werd een prijsvraag uitgeschreven om te komen tot nieuwe
modellen voor de eenheid van het stedebouwkundige werk (Schut & C.W.W. van
Lohuizen 1990). Een onderzoek door Ter Heide & Wijnbelt (1994, 50-52), ten
slotte, gaf aan dat de rolopvattingen van onderzoekers en ontwerpers nog sterk
uiteenlopen: de ontwerper ziet zich als integrator, onderzoekers zijn het daar niet
mee eens. Maar of er nog een kloof tussen onderzoek en ontwerp bestaat, daarover
bleken tijdens een aan dit onderzoek gewijd symposium de meningen merkwaardigerwijs
sterk te verschillen (Ter Heide & Wijnbelt, 1994, 126-128).
* Het tweede onderwerp dat men in de literatuur tegenkomt betreft de rolverdeling
tussen verschillende kennisproducenten. Vooral Kruijt & Hazelhoff (1972, 10) bepleitten
een heldere taakverdeling. “... het onderzoek aan [de] universiteiten ... zou
door een uitgesproken gerichtheid op de systematische ontwikkeling van theorieën,
methoden en technieken, een substantiële bijdrage ... moeten leveren aan het meer
op het directe ruimtelijk beleid gerichte onderzoek van de overheidsinstellingen. Het
onderzoek van de particuliere bureaus zou - aanvullend - ... op zich moeten nemen,
waarvoor de overheidsdiensten niet of onvoldoende zijn geëquipeerd of gekwalifi -
ceerd”. Volgens de auteurs voldeed de werkelijkheid geenszins aan dit ideaal. Vooral
de universiteiten leverden hun bijdrage niet, als gevolg van versnippering, te veel leeronderzoek,
en te weinig interdisciplinariteit (ibid., 12-13).
* In de derde plaats is er in de literatuur uiteraard ook aandacht besteed aan de
gewenste inhoud van het onderzoek, aan onderzoekprogrammering en aan leem-