Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

126
DE MANTEL UITGEVEEGD
Toen ik in mei 1970 op SISWO begon, was Gert Reinink het sectorhoofd voor de planologie
en de sociale geografi e. Mijn tweede directe confrontatie met de ruimtelijke wetenschappen
na mijn eigen onderzoekswerk in de jaren 1965-1970 was er een die ik niet
licht zal vergeten. In het raam van een kennismakingsronde langs externe relaties ging ik
kort na mijn aantreden met Gert op bezoek bij de directeur van de Rijksplanologische
Dienst, ir. Quené. Het werd een verre van vriendelijke kennismaking: in wel zeer krasse
bewoordingen veegde hij ons de mantel uit over de vertraging in de oplevering van een
rapport. Mijn persoonlijke relatie met Quené is sedertdien niet gekenmerkt door groot
enthousiasme.
OVERDADIG VELD VAN INSTITUTIES
Aanvankelijk was het een fi kse opgave om thuis te raken in het institutionele
landschap van de ruimtelijke wetenschappen. Als ik terugblik op dertig jaar
werkzaamheid in de maatschappijwetenschappen dan moet me van het hart dat
de institutionele verkaveling van het veld van de ruimtelijke wetenschappen wel
heel overdadig was.
Natuurlijk waren er de faculteiten en de vakgroepen. Daarnaast liep ik echter
door de jaren heen aan tegen (pre-) sectorraden, de verkenningscommissie
Onderzoek Ruimtelijk Beleid, de RPD, de provinciale PPD’s, de sociografi sche
bureaus van de grotere gemeenten, Rijks- en Provinciale Waterstaat, de dienst
Onderzoek IJsselmeerpolders, het NIROV, de International Federation of Housing
and Planning, het KNAG, het Economisch Instituut voor de Bouwnijverheid,
het Programmeringsoverleg Ruimtelijk Onderzoek (PRO), de Gestructureerde
Samenwerking Interdisciplinair Onderzoek Gebouwde Omgeving, het
Structuuronderzoek Bouwnijverheid, de secties Planologie en Sociale Geografi e
van de Academische Raad, de stichting Sociaal-Ruimtelijk Onderzoek van
NWO, later opgegaan in de stichting ESR, de Voorlopige Raad van Advies
Onderzoek Gebouwde Omgeving (VRAOGO), het Planologisch Studiecentrum
TNO, de Manjaarovereenkomst met de
RPD, (commerciële) onderzoek- en adviesbureaus, het Bouwcentrum, de latere
onderzoekscholen, de afdeling Planologie en Sociale Geografi e van SISWO, de
Permanente Dialoog en nog andere.
De institutionele verkaveling van de onderzoekcapaciteit op het terrein van de
ruimtelijke wetenschappen was dus, zeker tot 1990, heel groot, te groot zelfs
en daardoor in bepaalde opzichten disfunctioneel. In ieder geval heeft het bij
nogal wat gelegenheden geresulteerd in touwtrekkerij over het verwerven van