Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

122
een tijd lang op een laag pitje.
In de turbulente jaren tachtig herwon het ontwerpen de plaats die in het voorafgaande
decen nium voor een deel was prijsgegeven. Zowel bezuinigingen als
kritiek op het nut van het vooral sociaal-ruimtelijk onder zoek van de onderzoeksinstituten
leidden tot een verzwakte positie in de faculteit, ondanks een
fusie van ISO en CA. Uiteinde lijk zou een en ander, gestimuleerd door het
optreden van enkele invloedrijke bestuurders, leiden tot de opheffi ng van de
instituten tegen het eind van 1993.
Welk perspectief is er, gezien vanuit de situatie na 1993?
De in de vorige paragraaf genoemde methodologie-discussie aan de faculteit Bouwkunde
is ook thans nog niet uitgewoed, maar heeft als zeer posi tief punt dat de
diverse standpunten en de uit eenlopende methodologieën onderwerp zijn geworden
van een publiek debat. Recent heeft dit geresulteerd in een boek (Ways to
Study, 2000). De redac teu ren stellen op de fl aptekst: “The authors - among them
archi tects, urban planners, sociologists, lawyers, infor mati cians, and technicians-
have widely diffe ring backgrounds. In spite of that, this book demonstrates that
they rub shoul ders with one another in many respects. The central focus of it is a
quest for a better understanding of design tools, the effect of design decisions as to
functiona lity, expressive value of the programme and the design”.
Taeke de Jong, de grote anima tor van het methodologie-debat, geeft in dit boek
te kennen de kritiek van mensen zoals Prie mus serieus te nemen. Priemus is één
van de auteurs die de meer traditionele methodologie vanuit de gedragswetenschappen
ook voor ontwerpers bruikbaar acht. Hij wijst met name op het nut
van systeemanalyse bij de studie van ontwerpprocessen. Het ontwerp dan wel de
ontwerpen wordt (worden) hierbij opgevat als hypothese (n).
Zelf heb ik op een andere plaats aangegeven dat meer samenwer king, op wetenschappelijke
basis, tussen ontwerpers uit de technische wetenschappen en onder zoekers uit
de maatschappij wetenschappen wenselijk en mogelijk is. Als voorbeeld valt te denken
aan scenario’s in de ruimte lijke planning en volkshuis vesting (Den Draak 1993).
De rela tie ontwerpen-onderzoeken en derhalve ontwerpers-onder zoe kers is weliswaar
een moeizame, maar ook één die nog volop in discussie is en die beloften
in zich bergt voor de toekomst.
Inmiddels heeft zich een nieuwe reorganisatie voltrokken: in het najaar van 1997
werden onder vigeur van de nieuwe Wet op het Wetenschappelijk Onderwijs en
van een specifi eke TU-operatie de vakgroepen opgeheven.
Sindsdien ressorteert het onderzoek bij de faculteit Bouwkunde onder nóg kleinere
eenheden, de werkverbanden die zijn gegroepeerd rond enkele leerstoelhouders.
Dit impliceert een verdere fragmentatie van het onderzoek, waardoor ruimtelijke
planners en ontwerpers thans in verschillende werkverbanden opereren.