Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

115
Bij een aantal projecten lukte dit ook. Daarmee zeg ik niet dat op deze wijze
de oorspronkelijke doelstelling van het insti tuut - de grote gebondenheid, qua
probleemstelling en benade ring, aan het stedebouwkundig ontwerp - over de
hele breedte ervan werd verwezenlijkt. Hierbij was zeker ook van in vloed dat
de mogelijkheden tot uitbreiding van het ISO gering waren en de (vaste) personeelsformatie
daardoor vrij klein bleef.
DE TURBULENTE JAREN TACHTIG
Verliepen het laatste deel van de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig
voor de onderzoeksinstituten tamelijk rustig, al spoedig manifesteerden zich verschillende
verande ringen in de “omgeving” van het onderzoek.
De belangrijkste zal ik trachten te schetsen, zonder uitputtend te zijn.
Allereerst wil ik aandacht besteden aan de positie en het imago van het sociaalwetenschappelijk
onderzoek op het ter rein van de gebouwde omgeving in het
algemeen. In de jaren zestig en een groot deel van de jaren zeventig bestond een
duidelijke vraag naar sociaal-wetenschappelijke inbreng in het bouw- en planningsproces.
Behoeften en medezeggenschap van gebruikers van de gebouwde
omgeving kregen in die tijd, mede onder invloed van de maatschappelijke ontwikkelingen,
veel belangstelling en ook waardering. Dat veranderde geleidelijk
maar onmiskenbaar.
Daarbij kunnen drie factoren ter verklaring die nen:
a. ontwerpers en planners waren veelal teleurgesteld over de inbreng van sociale
wetenschappers en er deden zich, ook door het gebruik van verschillende “talen”,
nogal eens communicatiestoringen voor. Het gevolg was een nieuwe autonomie
van ontwerpers: “vormwil” ging weer domineren en behoeften en verlangens van
gebruikers schoven naar de achtergrond;
b. de neiging tot autonoom denken en handelen van ruimtelij ke ontwerpers is
naar mijn opvatting bevorderd door de crisis en het zoeken naar de eigen identiteit
die zich voordeden in de sociale wetenschappen zelf. Al te grote voorzichtigheid,
zeker waar het ging om beleidsaanbeve lingen en uitspraken over de toekomstige
samenleving, was daar troef;
c. de studie van planningsprocessen verloor haar prominente positie ten gunste
van meer “substantiële” thema’s, sociaal-ruimtelijke processen zoals problemen
van grote stadswijken en verkeerscongestie.
GROEI BIJ ISO EN CA BLIJFT ACHTERWEGE
Alle drie factoren zijn in de Delftse situatie goed herken baar. Wél moet ten aanzien
van de laatstgenoemde factor worden vermeld dat bij het ISO de inhoude-