Download als pdf-bestand - Maatschappijwetenschappen ...

VRIJHEID, GELIJKHEID EN BROEDERSCHAP
In Delft spande de grote Bouwkunde-faculteit de kroon met democratiseringsacties. Als
curiosum wil ik daarover in het kort iets vermelden, want er was alleen een indirect verband
met het onderzoek bij de instituten..
Op die negende mei vond een algemene vergade ring plaats, waar voor alle leden van
het wetenschappelijk, bouwkun dig, tech nisch, admini stra tief en huishoudelijk perso neel
(inclu sief het Cemsto-perso neel uit de kantine- en schoon maak dienst) waren uitgenodigd.
Daar werd een motie aangenomen met als tekst:
‘De afdeling Bouwkunde erkent geen bestuursvorm op basis van klassen en vertegenwoordiging
van klassen. Alleen een algemene afdelingsvergadering (omvattende allen die als
student zijn ingeschreven en allen die als personeel zijn aangesteld) kan bindende beslissingen
nemen’.
Onvergetelijk zijn de verschijnselen van rolvervaging en functiemenging die zich in de
overheersende sfeer van vrij heid, gelijk heid en broederschap manifesteerden. Het door
vele sociologen beschreven historische proces van arbeidsdeling en functiedif ferentiatie
in de samenleving werd tenietgedaan: ieder, van hoogleraar tot schoonmaakster, van ontwerper
tot typiste, van student tot kantinemedewerkster, was gelijk. Sommigen meenden
dat dit beteken de dat ook taken die bij de verschil lende posities van het personeel en de
studen ten hoorden uitwissel baar waren……
Maar binnen anderhalve dag pakte iedereen haar of zijn eigen werk weer op.
113
Op zichzelf was de doorbreking van oude machtsstructuren, waarin stafl eden en
studenten weinig te vertellen hadden, toe te juichen. Maar in de bevlogenheid,
waarmee de nieuwe situa tie werd begroet, schoot een deel van de jonge stafl eden
en van de studenten te ver door. Overigens bleef de one man one vote-construc tie
niet lang overeind. Een intern referendum(!) maakte begin 1971 een eind aan de
beslissingsbevoegdheid van de algemene afdelings verga dering en de democratisering
kreeg vervolgens gestalte in een raad met een experimenteel karak ter, passend
in de Wet Universitaire Bestuurshervorming van de toenmalige minister Veringa.
Naast de bestuurlijke kant viel inhoudelijk de sterk toegenomen belang stelling
voor politieke en sociale aspecten op. Maat schappij kritiek werd ook steeds meer
betrokken op het bouwen en de gebouwde omgeving. Een deel van de jongere
stafl eden en stu denten behorend tot de Afdelings Aktie Groepen poneerden dat
onder zoek allereerst ten dien ste zou moeten staan van de sociaal en economisch
zwakkeren. Vaak viel ook te horen dat economische machtscon centraties moesten
worden aangepakt, terwijl inspraak van bewoners hoog in het vaandel stond.
Maat schappelijk engagement lag ongetwijfeld aan de basis van de oprichting in
1969 van een derde onderzoeksinstituut, het Research Instituut voor Woningbouw
(RIW). De latere directeur Houben schrijft hierover: