Klik hier om die volledige joernaal in PDF-formaat af te laai - LitNet

Figuur 9. /A/;/α/ in hat en /a/ in haat
LitNet Akademies Jaargang 9(2), Augustus 2012
Vervolgens gaan ek oor tot die behandeling van die akoestiese korrelate van vokale. Ek
beperk die bespreking eers net tot die vokaalfrekwensie-inligting. Daarna gee ek vlugtig
aandag aan ander, sekondêre parameters wat ’n meer volledige beskrywing van vokale
moontlik maak.
5. Die akoestiese korrelate van die plek van vorming van vokale
Soos tevore uitgewys is, is daar is ’n direkte verband tussen die artikulasiewyse van vokale en
die akoestiese eienskappe daarvan. Dit is eintlik vanselfsprekend, indien in ag geneem word
dat die bedoeling van spraak juis kommunikasie is. Spraakkommunikasie impliseer enersyds
’n spreker, en andersyds ’n hoorder. Die spreker produseer vokale wat deur middel van
klankgolwe na die hoorder oorgesein word. Elke vokaal se klankgolf het ’n eie akoestiese
karakter of eienskap, waardeur elke vokaal as uniek geïdentifiseer kan word. Dit is hierdie
akoestiese karakter van vokale wat in hierdie afdeling behandel word. Voordat dit gedoen
word, gee ek egter eers baie kortliks aandag aan die metode van spraakinsameling en die
prosessering daarvan wat die eintlike spraakanalise voorafgaan.
Spraakopnames word in gedigitaliseerde formaat (*.wav 30 ) oorgedra op die hardeskyf van ’n
rekenaar. Opnames word op verskillende maniere gemaak, gewoonlik met behulp van
toepaslike programmatuur, en natuurlik ook goeie mikrofone. Praat (Boersma en Weenink
2011) word meestal hiervoor gebruik – dit is deesdae die mees algemene manier om opnames
te maak. Daar kan egter ook van digitale opnemers gebruik gemaak word – selfs
718