Klik hier om die volledige joernaal in PDF-formaat af te laai - LitNet

LitNet Akademies Jaargang 9(2), Augustus 2012
(Population Reference Bureau 2011), kan met enkele uitsonderings gekategoriseer word as
onderontwikkeld en deurtrek van armoede. In etlike streke en in talle samelewings is selfs
uiterste armoede aan die orde van die dag. Volgens Salih en Nordlund (2007:35) is Afrika die
armste vasteland in die wêreld. Hulle verwys na die volgende:
• Oor die afgelope drie dekades was daar geen toename in inkomste vir die
inwoners van Afrika nie.
• Bykans die helfte van Afrika se inwoners leef in uiterste armoede.
• Armoede in Afrika is besig om toe te neem in sowel absolute terme as persentasie
van die bevolking, terwyl die teenoorgestelde in die ander ontwikkelende streke
van die wêreld gebeur.
• Die ongelyke verspreiding van inkomste is die hoogste in Afrika (veral SSA)
vergeleke met ander streke in die wêreld.
• Oor die afgelope dekade het die Menseontwikkelingsindeks (MOI) van die
Verenigde Nasies se Ontwikkelingsprogram (UNDP) in SSA in ’n vryval verkeer
vanweë die verwoestende wisselwerking tussen ekonomiese stagnering, stadige
vordering met die verskaffing van onderwys en die verspreiding van MIV/VIGS.
Dit het gebeur ondanks die feit dat die betrokke indeks in alle ander
ontwikkelende streke gestyg het. Die grootste dalings het in Suider-Afrika
plaasgevind – 35 posisies ten opsigte van Suid-Afrika, 23 posisies ten opsigte van
Zimbabwe en 21 posisies ten opsigte van Botswana.
Gegewens wat deur Diamond (2007:1) verstrek word, dui daarop dat in 2007 nie minder nie
as 23 van die armste state in die wêreld in Afrika was; dat slegs twee state op die vasteland
nie onder die onderste derde van die Verenigde Nasies (VN) se MOI geressorteer het nie; dat
die lewensverwagting in Afrika ’n skrale 46 jaar is, terwyl die syfer vir Suid-Asië op 64 jaar
staan; dat die helfte van Afrika se inwoners nie toegang tot skoon water het nie; dat 30% van
die inwoners ondervoed is en dat 10% van kinders voor die ouderdom van een jaar sterf en
17% voor die ouderdom van vyf jaar.
Die lae vlak van sosio-ekonomiese ontwikkeling in Afrika en die armoede wat daarmee
gepaard gaan, word waarskynlik ten beste geïllustreer deur statistiek wat deur die World
Hunger Education Service (2012) in 2012 verstrek is. Volgens hierdie instelling ressorteer
50,9% van die inwoners van SSA tans onder die 1,25 VSA-dollar-per-dagarmoedeklassifikasie.
Verskeie sienings bestaan oor die oorsake van die lae vlak van sosio-ekonomiese
ontwikkeling in Afrika en waarom die vasteland die enigste is wat die afgelope 25 jaar
verarm het, terwyl dit nie in die res van die onderontwikkelde wêreld gebeur het nie. Die
ekonoom Jeffrey Sachs (2004:131) is die mening toegedaan dat die volgende vyf strukturele
faktore as oorsaaklik beskou kan word: hoë vervoerkostes en klein markgroottes; laeproduktiwiteit-landbou;
’n hoë siektelas; ongunstige geopolitiek; en die trae diffusie van
buitekontinentale tegnologie na Afrika.
Die navorser Paul Collier (2007:20-24), verbonde aan die Universiteit van Oxford se Sentrum
vir die Studie van Afrika-ekonomieë, wyt die vasteland se mislukking om die afgelope aantal
dekades ekonomiese groei te bewerkstellig en armoede te bekamp aan die fisiese en menslike
569