Klik hier om die volledige joernaal in PDF-formaat af te laai - LitNet

LitNet Akademies Jaargang 9(2), Augustus 2012
die openbare sektor en regspleging op gelyke voet hanteer sal word. Hierdie bepalings dui op
’n indirekte aanwesigheid van die betrokke beginsel.
Geen van die bepalings handel oor die bindingstaalvraagstuk nie. Ook by domeinbepalende
beginsels staan een beginsel sterk uit, naamlik dié van kommunikasie met die publiek. Eintlik
is die hele Deel II getuienis van die aanwesigheid van hierdie beginsel, omdat dit die afdeling
van die taalwet is waar breedvoerig met die Taalskemas gehandel word. Die uitsluitlike doel
van die Taalskemas – soos in Artikel 6(2) van die wet gestel – is om uitvoering te gee aan
“the principle that in the conduct of public business and the administration of justice in Wales
the English and Welsh languages should be treated on a basis of equality” (Parliament of the
United Kingdom 1993). Die oogmerk met die Taalskemas is dus, soos in Artikel 5(1)
aangedui word, primêr om te verseker dat instansies wat dienste aan die publiek lewer,
Wallies gebruik.
Artikel 22 van Deel III handel in meer besonderhede oor die gebruik van Wallies in
regspleging en bevestig die aanwesigheid van die kommunikasie-met-die-publiek-beginsel.
Dit word verder gedoen deur ‘n hele aantal ander artikels wat eintlik handel oor
taalsigbaarheid vir Wallies: Artikel 25 (oor die gebruik van Wallies in die benoeming van
geografiese entiteite); Artikels 26 en 27 (oor die gebruik van Wallies in amptelike vorms)
asook die oorblywende artikels van Deel III (oor die gebruik van Wallies in
maatskappybenamings, wetbenamings, ensovoorts). Geen direkte bepalings kom voor wat
aan die taal-in-die-onderwys-beginsel verbind kan word nie – alhoewel die Taalskemas ook
op onderwysinstellings betrekking het, maar as instansies wat dienste aan die publiek lewer.
Geen verwysings met betrekking tot die linguistiese-aspekte-van-burgerskap-beginsel kom
voor nie. Soos reeds gemeld, word die grootste gedeelte van die Walliese taalwet gewy aan
die legitimisering van twee kernregsinstrumente, die Walliese Taalraad en die Walliese
Taalskemas, en dus bepalings wat dui op die aanwesigheid van regsinstrumentele beginsels.
Ter versterking van die Taalskemas word voorsiening ook gemaak vir die lê van klagtes as
regsinstrument (Artikels 17-19) en vir openbare verslagdoening as verdere instrument
(Artikel 10(2), (3); Artikel 19; Artikel 13, Bylae I). Aanwysings deur die Staatsekretaris
(Artikel 20) word bykomend voorsien. 5 Die verskeidenheidsbeginsel is dus opvallend, asook
die seggingskragbeginsel by regsinstrumente. Geen getuienis van die afbakening-vantaalregte-beginsel
kan in die Walliese taalwet gevind word nie.
Oorwegend beskou, vaar die WLA relatief die slegste in die meting wat in Tabel 1 gedoen
word. Dit kan toegeskryf word aan die feit dat ’n korrektief normaliserende wet –alhoewel
ook promoverend van aard – baie spesifiek gerig word op aksies wat regstelling met
betrekking tot die aangewese taal kan verseker. Die oogmerk van so ’n korrektiewe wet is
relatief eensydig: die domeine waar regstelling moet plaasvind, word pertinent afgebaken en
voldoende regsinstrumente met seggingskrag word voorsien. ’n Promoverend normaliserende
taalwettipe gee ook aan van die ander aspekte van taalwetgewing aandag.
325