Klik hier om die volledige joernaal in PDF-formaat af te laai - LitNet

LitNet Akademies Jaargang 9(2), Augustus 2012
geval het die sterwensverklaring slegs die plek van die begrafnis aangedui en moes die hof
steeds vasstel wie die reg het om die oorledene te begrawe.
190 Sommige van die faktore wat deur die hof in ag geneem is, was die ongelukkige huwelik,
die terminale siekte, die feit dat die applikant nie omgegee het nie en ’n liefdelose houding
teenoor die oorledene gehad het, die feit dat die respondent wel omgegee het en liefdevol was
teenoor die oorledene, dat die oorledene na ontslag verkies het om eerder by haar ma te gaan
bly, asook getuienis dat die oorledene mondelinge wense gehad het dat die respondent haar
moet begrawe. Ndlovu-saak 35–6.
191 Olivier en Van den Berg (1991:37); sien ook Mokotong (2001:299).
192 Human-saak 253H; sien ook Mokotong (2001:299).
193
Waar die respondent beweer het dat die oorledene haar begrafniswense aan haar
geopenbaar het.
194 Mbanjwa-saak 405.
195 Gonsalves-saak 509D–G.
196 Sien Sekeleni-saak 179D; Mokotong (2001:300).
197 Mnyama-saak 652B–C.
198 Wysigingswet op die Bewysreg 45 van 1988.
199 Bekker e.a. (2004:216).
200 Mnyama-saak 652J–653F; sien ook art. 3(1)(c)(i)–3(1)(c)(vii) van die Wysigingswet op
die Bewysreg vir die faktore wat die hof in ag mag neem.
201 Mnyama-saak 653H–I.
202 Die oorledene het in die bed gelê terwyl hy die wense i.v.m. sy begrafnis aan die
respondent weergegee het en dit was moontlik dat die respondent sy wense verkeerd kon
verstaan het. Mnyama-saak 653H.
203 Mnyama-saak 654.
204 Mokotong (2001:300).
205 1993 4 SA 701 (SE). Hierna die Mabulu-saak genoem.
206 Die hof erken ook dat daar ’n probleem kan wees met die bewys van die mondelinge
instruksies, aangesien die persoon wat die stelling gemaak het, nie geroep kan word om
daaroor te getuig nie. Laasgenoemde gee aanleiding tot die probleem dat die korrektheid van
die hoorsê-getuienis nie getoets kan word nie. Mabulu-saak 703B.
207 Mabulu-saak 703F–G.
174