Jaarverslag 2006 - KNRM

Jaarverslag 2006 - KNRM Jaarverslag 2006 - KNRM

28.04.2013 Views

Uitvoering Toezicht Taakorganisatie KNRM Beleid Management Ondersteuning Bestuurlijke lijn Functionele lijn Uitvoering Toezicht Beleid Management Bestuurlijke lijn Schipper/bemanning Plaatselijke commissie Secretariaat Ondersteuning Operationele dienst • Operatiën/SAR • Opleidingen • Oefenen • Onderzoek en Ondersteuning Ontwikkeling Reddingstations Radio Medische Dienst Schipper/bemanning Directie Plaatselijke commissie Secretariaat • Organisatie Ondersteuning • Financiën Operationele dienst • Operatiën/SAR • Opleidingen • Oefenen • Onderzoek en Ontwikkeling Administratie • Organisatie • Financiën Beroepsschippers Functionele lijn Op de reddingstations met de grootste reddingboten is de schipper in vaste dienst om de continuïteit in onderhoud, oefening en paraatheid te waarborgen. Deze reddingboten varen onder alle weersomstandigheden uit en vormen daarmee de ruggengraat van de vloot. Een beroepsschipper neemt evenals de ondersteunende organisatie taken op zich om de vrijwillige bemanningsleden in staat te stellen zich zo veel mogelijk met de kerntaak bezig te kunnen houden. Deze omvat onderhoud, opleiding, instructie en aansturing van de vrijwillige bemanningsleden. Jaarverslag 2006 Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij 14 Bestuur Reddingstations Radio Vrijwilligers Medische Dienst Administratie Bestuur Automatisering Directie Publiciteit Artsen • Communicatie • Fondsenwerving Medische commissie Publiciteit Artsen Beroeps Bedrijfsbureau • Communicatie • Fondsenwerving Medische commissie Vrijwilligers Beroeps Technische dienst Bedrijfsbureau • Reparatie • Automatisering Onderhoud • Logistiek • Nieuwbouw Technische dienst • Reparatie • Onderhoud • Logistiek • Nieuwbouw In het organogram van de KNRM staan vrijwilligers bovenaan. De beroepsorganisatie is ondersteunend aan bestuur en reddingstations/Radio Medische Dienst Man overboord Lemmer / Hindeloopen - 4 / 27 maart 2006 Wind: ZW 6-7 Op 4 maart wordt de bemanning om 12.31 uur uit het werk ‘gepiept’, met de melding “man overboord”. Met een watertemperatuur van 4 graden en de wetenschap dat de desbetreffende persoon geen beschermende kleiding droeg, was de kans op redding gering. Aangekomen in de Friese Hoek trof men een binnenvaartschip aan, met aan boord een vrouw en twee jonge kinderen. De schippersvrouw vertelde dat haar man vlak na het verlaten van de Margrietsluis overboord was geraakt. Een tege­ Alarmering en reddingoperaties Zonder alarmering vaart een reddingboot niet uit. Alle vrijwilligers dragen een alarmontvanger (pieper) en zijn binnen tien minuten beschikbaar. Zij hebben daarvoor toestemming van hun werkgever. Alarmering wordt gedaan vanuit het Kustwachtcentrum en de regionale alarmcentrales (van brandweer, politie en ambulancediensten) via het P2000 alarmeringsnetwerk. Na alarmering gaat de bemanning aan boord en neemt contact op met het Kustwachtcentrum voor details omtrent de noodmelding. Het Kustwachtcentrum coördineert de reddingsactie, maar de redding­ moet komend schip snelde te hulp, maar slaagde er niet in de man aan boord te krijgen. De reddingboten startten een zoekactie, daarbij geholpen door de reddingboot Alida van Hindeloopen, twee politievaartuigen, twee politiehelikopters, een SAR­helikoper en een schip van de Provinciale Waterstaat. De zoekactie mocht niet baten. Met hulp van de vrijwilligers van Stichting Opsporingsapparatuur Drenkelingen (SOAD) uit Urk werd de man uiteindelijk opgedregd. Het stoffelijk overschot werd vervoerd naar het KNRM­boothuis in Lemmer, waar de politie het over nam. De KNRM­bemanningen keerden verslagen huiswaarts.

ootschipper heeft een belangrijke inbreng en beslissingsbevoegdheid. Behalve op aanwijzing van de alarmerende instanties, kan de KNRM ook zelf besluiten reddingboten te laten uitvaren, wanneer hiertoe aanleiding bestaat. Opvang geredden Jaarlijks brengen de reddingbootbemanningen zo’n 3.000 mensen weer veilig aan wal. Soms letterlijk uit levensgevaar bevrijd. In veel gevallen worden de geredden met schip en al in de haven gebracht, maar soms zijn de geredden alle bezittingen kwijt of zijn die niet meer bruikbaar. In de boothuizen en bemanningverblijven van de KNRM kunnen geredden op verhaal komen. Helpers aan de wal van de KNRM zorgen voor opvang, droge kleren, onderdak en eten. Altijd belangeloos en zonder rekening achteraf. Het heeft er sinds 1824 voor gezorgd dat de KNRM talloze “vrienden voor het leven” heeft gemaakt. Draagvlak en Redders aan de wal Bij het redden van mensen past in de missie van de KNRM dan ook geen financiële vergoeding. Helpen en redden doe je zonder winstoogmerk. Dat houdt de motivatie zuiver en voorkomt een omslag in de “bedrijfscultuur”. Omdat het redden en hulpverlenen niet wordt gefactureerd vraagt dit om andere financieringsbronnen, dan wellicht bij menigeen voor de hand ligt. Het redden op zee wordt mogelijk gemaakt door de bijdragen van donateurs en schenkers. Voor een groot deel zuiver filantropisch, voor een deel uit eigen belang, want veel watersporters en beroeps zeevarenden maken hun donatie over uit het oogpunt van “je weet maar nooit”. Het donateurbestand van de KNRM telt 79.000 Redders aan de wal, waarvan 75% een jaarlijkse donatie overboekt en 25% op een onregelmatige basis doneert. Opvallend is dat de laatste jaren meer bij leven wordt geschonken. Het Fonds op naam, ten behoeve van een specifiek doel binnen de KNRM, wordt daarbij vaker gebruikt als blijvende vorm van naamsverbintenis tussen schenker en KNRM. Nalatenschappen Van oudsher is de KNRM in grote mate afhankelijk van schenkingen en nalatenschappen, die de bouw van nieuwe reddingboten en boothuizen mogelijk maken. De KNRM ontvangt gemiddeld 55 nalatenschappen per jaar. Elk met een bijzondere achtergrond en soms met een bijzondere bepaling ten aanzien van de besteding. De KNRM zal bij haar achterban aandacht blijven vragen voor dit onderwerp, waarbij als sterk argument geldt dat nalatenschappen aan de KNRM altijd op een zichtbare wijze worden besteed, vaak met naamgeving naar de wens van de erflater. Gedragscodes Redden op zee is gebonden aan verplichtingen die internationaal zijn vastgelegd in maritieme regelgeving. Voor een reddingorganisatie als de KNRM komen daar afspraken bij die gemaakt zijn met de nationale overheid. In Nederland zijn afspraken vastgelegd in een convenant tussen de KNRM en de Nederlandse Kustwacht. In werkgebieden waar de KNRM samenwerkt met particuliere hulp­ en bergingsdiensten, zijn convenanten gesloten met bergingsmaatschappijen ter voorkoming van meningsverschillen over de inzet van reddingboten of sleepboten in situaties waarin geen levensgevaar dreigt. Op het gebied van fondsenwerving is de KNRM traditioneel voorstander van persoonlijke benadering op een correcte en gepaste toon. De KNRM zal geen agressieve wervingsmethoden toepassen en conformeert zich aan de gedragscodes die zijn afgesproken bij de Vereniging Fondsenwervende Instellingen en het Nederlands Genootschap van Fondsenwervers. Code goed bestuur voor goede doelen De KNRM onderschrijft de Code Goed Bestuur voor Goede Doelen (kortweg Code Wijffels), die in 2005 werd vastgesteld. In het bestuursjaarverslag wordt uiteengezet hoe aan het “besturen, toezicht houden en verantwoorden” op vijf inhoudelijke gebieden – doelstelling, besteding van middelen, fondsenwerving, omgaan met vrijwilligers en het functioneren van de organisatie – vorm is gegeven.

ootschipper heeft een belangrijke inbreng en beslissingsbevoegdheid.<br />

Behalve op aanwijzing van de alarmerende instanties, kan de<br />

<strong>KNRM</strong> ook zelf besluiten reddingboten te laten uitvaren, wanneer<br />

hiertoe aanleiding bestaat.<br />

Opvang geredden<br />

Jaarlijks brengen de reddingbootbemanningen zo’n 3.000 mensen<br />

weer veilig aan wal. Soms letterlijk uit levensgevaar bevrijd.<br />

In veel gevallen worden de geredden met schip en al in de haven<br />

gebracht, maar soms zijn de geredden alle bezittingen kwijt of zijn<br />

die niet meer bruikbaar. In de boothuizen en bemanningverblijven<br />

van de <strong>KNRM</strong> kunnen geredden op verhaal komen. Helpers aan de<br />

wal van de <strong>KNRM</strong> zorgen voor opvang, droge kleren, onderdak en<br />

eten. Altijd belangeloos en zonder rekening achteraf. Het heeft er<br />

sinds 1824 voor gezorgd dat de <strong>KNRM</strong> talloze “vrienden voor het<br />

leven” heeft gemaakt.<br />

Draagvlak en Redders aan de wal<br />

Bij het redden van mensen past in de missie van de <strong>KNRM</strong> dan<br />

ook geen financiële vergoeding. Helpen en redden doe je zonder<br />

winstoogmerk. Dat houdt de motivatie zuiver en voorkomt een<br />

omslag in de “bedrijfscultuur”. Omdat het redden en hulpverlenen<br />

niet wordt gefactureerd vraagt dit om andere financieringsbronnen,<br />

dan wellicht bij menigeen voor de hand ligt. Het redden op<br />

zee wordt mogelijk gemaakt door de bijdragen van donateurs en<br />

schenkers. Voor een groot deel zuiver filantropisch, voor een deel<br />

uit eigen belang, want veel watersporters en beroeps zeevarenden<br />

maken hun donatie over uit het oogpunt van “je weet maar<br />

nooit”. Het donateurbestand van de <strong>KNRM</strong> telt 79.000 Redders<br />

aan de wal, waarvan 75% een jaarlijkse donatie overboekt en 25%<br />

op een onregelmatige basis doneert. Opvallend is dat de laatste<br />

jaren meer bij leven wordt geschonken. Het Fonds op naam, ten<br />

behoeve van een specifiek doel binnen de <strong>KNRM</strong>, wordt daarbij<br />

vaker gebruikt als blijvende vorm van naamsverbintenis tussen<br />

schenker en <strong>KNRM</strong>.<br />

Nalatenschappen<br />

Van oudsher is de <strong>KNRM</strong> in grote mate afhankelijk van schenkingen<br />

en nalatenschappen, die de bouw van nieuwe reddingboten<br />

en boothuizen mogelijk maken. De <strong>KNRM</strong> ontvangt gemiddeld 55<br />

nalatenschappen per jaar. Elk met een bijzondere achtergrond en<br />

soms met een bijzondere bepaling ten aanzien van de besteding.<br />

De <strong>KNRM</strong> zal bij haar achterban aandacht blijven vragen voor dit<br />

onderwerp, waarbij als sterk argument geldt dat nalatenschappen<br />

aan de <strong>KNRM</strong> altijd op een zichtbare wijze worden besteed, vaak<br />

met naamgeving naar de wens van de erflater.<br />

Gedragscodes<br />

Redden op zee is gebonden aan verplichtingen die internationaal zijn<br />

vastgelegd in maritieme regelgeving. Voor een reddingorganisatie als<br />

de <strong>KNRM</strong> komen daar afspraken bij die gemaakt zijn met de nationale<br />

overheid. In Nederland zijn afspraken vastgelegd in een convenant<br />

tussen de <strong>KNRM</strong> en de Nederlandse Kustwacht. In werkgebieden<br />

waar de <strong>KNRM</strong> samenwerkt met particuliere hulp­ en bergingsdiensten,<br />

zijn convenanten gesloten met bergingsmaatschappijen ter<br />

voorkoming van meningsverschillen over de inzet van reddingboten<br />

of sleepboten in situaties waarin geen levensgevaar dreigt.<br />

Op het gebied van fondsenwerving is de <strong>KNRM</strong> traditioneel voorstander<br />

van persoonlijke benadering op een correcte en gepaste<br />

toon. De <strong>KNRM</strong> zal geen agressieve wervingsmethoden toepassen<br />

en conformeert zich aan de gedragscodes die zijn afgesproken bij<br />

de Vereniging Fondsenwervende Instellingen en het Nederlands<br />

Genootschap van Fondsenwervers.<br />

Code goed bestuur voor goede doelen<br />

De <strong>KNRM</strong> onderschrijft de Code Goed Bestuur voor Goede Doelen<br />

(kortweg Code Wijffels), die in 2005 werd vastgesteld. In het<br />

bestuursjaarverslag wordt uiteengezet hoe aan het “besturen,<br />

toezicht houden en verantwoorden” op vijf inhoudelijke gebieden<br />

– doelstelling, besteding van middelen, fondsenwerving, omgaan met<br />

vrijwilligers en het functioneren van de organisatie – vorm is gegeven.<br />

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!