Almelo" - Historisch Centrum Overijssel

1786 was de kwestie weer open: moest het nog geen zes maanden oude
besluit worden ingetrokken, en moest men Almelo's vrouwe en haar advocaat
hun zin geven en de zaak overdragen aan de drost van Haaksbergen? De
Staten stuurden aan op een schikking, maar wilden op de genomen beslissing
zelf niet terugkomen. De gravin van Rechteren hield echter voet bij stuk:
ze zou en moest haar proces. Tenslotte gingen de Staten overstag. Zwolle
en de Ridderschap stemden voor intrekking van de omstreden resolutie, en
op 12 april besloot de vergadering de kwestie Almelo naar de gewone
rechter door te verwijzen=), Op 19 december 1786 is het proces inderdaad
voor de drost van Haaksbergen geopend").
Maar met de nieuwe Statenresolutie was de rust in Almelo nog allerminst
teruggekeerd. Op 24 november bereikte de chaos zelfs een nieuw hoogtepunt,
toen de jaarlijkse zetting moest worden verricht: burgemeesters, gemeenslieden
en door de burgerij benoemde zetters plachten dan bijeen te komen
om te bepalen wat iedere burger moest bijdragen aan het door de stad op
te brengen aandeel in de gewestelijke belasting. Burgemeesters en gemeenslieden
van beide stadsregeringen gaven acte de présence, terwijlook de zetters
verdeeld waren. Van de laatsten waren er vier op de hand van Bruins en
Lamberts, de vier overigen steunden Revius en Dake. Dit tweetal nu
weigerde de aanwezigheid van de gezagsgetrouwe meenteleden te accepteren,
en bleef werkeloos toezien toen de tegenpartij in hetzelfde vertrek aan de
zetting begon. Daarbij werd gebruik gemaakt van het zettingsregister van
1785. Dake kon op een gegeven moment zijn woede niet meer inhouden.
Hij griste het register van tafel en liep ermee naar een andere kamer. Revius
en de overige patriotten in het gezelschap volgden. Grote woede nu bij de
achtergeblevenen. Bruins en Lamberts vertikten het hun beide collega's na
te lopen en eisten schriftelijk teruggave van het hun ontstolen document.
Revius en Dake wilden echter eerst de omstreden gemeenslieden verwijderd
zien. Ten lange leste hebben Bruins en Lamberts maar een ouder register
erbij gehaald, en daarmee togen ze aan het werk.
Inmiddels was het donker geworden. En toen opeens waren er - met
trommelgeroffel en flambouwen en omgeven door een aangroeiende menigte -
de schutters van het patriotse vrijkorps. Ze kwamen net terug van Deventer.
Daarheen was een flink contingent van het Almelose exercitiegenootschap
vertrokken, 172 man sterk, om de stad bij te staan tegen een mogelijke
aanval van de kant van de stadhouder"). De gebeurtenissen in Elburg en
Hattem'") lagen ieder nog vers in het geheugen. Onder gejoel en geschreeuw
liep men nu bij het stadhuis te hoop. Bruins, Lamberts en hun aanhang
sloeg de schrik om het hart. Zij wendden zich tot Revius en Dake, die hun
echter weinig troost boden. Integendeel, beide heren gingen er in stilte
vandoor. Tenslotte - het was intussen over tienen - lieten de grafelijke
partijgangers zich door vier avondwachten naar huis brengen. Daarbij vielen
nog rake klappen. De gemeensman Jan Selhorst werd door een steen
getroffen, terwijl later op de avond een andere medestander van Bruins en
Lamberts bijna het leven erbij inschoot").
126