Untitled

304 K E R K E L I J K E
naC. G. ontftelde al de omftanders; want velen kenden de­
Jaarisi/. zen Pastoor voor een' geleerd, verftandig, en God­
tot 1552,
zalig man. De Bisfchop daar na leverde hen aan
de Heeren van den Raad over met de gewone bede,
dat men hen genadiglijk wilde handelen : daar de
grijze Pastoor op uitborst : Otiam Pharifaice! dat
is: hoi Farizeesachtig gaat men te werk ! Dus
keerden zij weder in de gevangenis. Den 2pften ,
op een' maandag tegen den avond, werd hun aangezegd,
dat zij 's anderen daags zouden fterven. Op
deze tijding hieven zij hunne handen met vreugde
ten hemel, God dankende, dat de dag hunner ontbinding
voor handen was, en zingende met luider
ftemme den löden PfaJm. Dien zeiven avond hielden
zij, tot onderlingen troost, des Heeren Avondmaal
in den Kerker. Ook verzochten zij aan hunne
Geloofsgenooten, dat men hen dien overigen tijd
met geene aanfprake meer zou moeijelijk vallen,
maar God voor hen bidden. De ganlche nacht werd
bij hen doorgebragt met bidden , zingen van Pfalmen
, en het lezen der Heilige Schriften. Op den
«often zag men hen, na het hooren van hun vonnis
, te Hove, ter dood treden, de Gemeente met
wonderlijke vrijmoedigheid vermanende, en hunne
zielen aan God aanbevelende. De vader van ADRI­
AAN JANSZOON nam zijnen zoon waar , in het afkomen
van de Hofpoort, en ontzag zich niet, zijne
ftandvastigheid met woorden te ftijven, zeggende :
Mijn lieve zoon, ftrijd nu vromelijk : want de kroon
des eeuwigen levens is voor u bereid. Het verder
fpreken werd den vader van de dienaars belet, maar
de