Untitled

GESCHIEDENIS. s 9:
zijne dienstmaagd, negen maanden lang, zoo open
lijk in het geloof verfterkt, en in zijne banden vertroost,
terwijl zij hem dagelijks zijne fpijze bragt,
dat het den vervolgeren ten laatfte verdroot. Men
liet haar derhalve ook vastzetten , en na omtrent
twee maanden zittens met hem ten vure voeren.
Hem deed men eerst worgen, haar levende verbranden.
In dit einde fprak zij haren meester moed in,
zoo lang als hij verftaan kon: maar daar na hooide
het volk, met verwondering over zulk eene kloekmoedigheid,
haar, in het midden der vlammen, God
groot maken.
Alzoo op deze wijze velen, tot den uiterften
adem toe, hun geloof beleden, dewijl ook de houten
ballen, die men anders in den mond plag te
fteken, dikwijls losraakten en uitvielen, bedacht de
wreedheid daar tegen een ijsfelijk gereedfchap. Dit
waren twee ijzertjes, waar de tong tusfehen gefchroefd
werd, en vooraan zoodanig gefchrookt met
een gloeijend ijzer, dat zij, zwellende, pal te ftaan
had, zonder flibberen, of inwaarts te kunnen. Zoo
wrongen zich de geketenden in de pijne van den
brand, en floegen een hol geluid, gelijk het loeien
der genen, die onder dien tijran van Sicilië, in den
gloeijenden koperen os, dat meesterftuk van PERIL-
LUS , geworpen waren, ARNOUT VAN ERP , een
man van onbefprokene opregtheid, plag te verhalen,
hoe hij, aanfehouwende het martelen van eenigen
, alzoo gemuilband, hoorde, dat twee Monniken
, onder het volk ftaande, de één tegen den anderen
zeiden: Hoor hoe zingen ze, zouden ze ook
T 4 dan-
na C G.
Jaari5i7.
tot 155a.
dienstmaagd*
Onmenfchelijke
wreedheid.