Untitled

na C. G.
Jaari5i7
tot 1552.
284 K E R K E L I J K E
alles ffcil en gerust was: daar waren de Burgers de­
voot, en ijverig in het oude Katholijk Geloof; daar
had men nooit Beelden geftormd, noch Kerken be­
roofd; daar werd van geene fecten of nieuwigheden
gehoord. Dus fprekende, vraagde hij telkens bij ie­
der punt: Heer DIRK, is het zoo niet? Daar de
ander, wiens bitterheid door den wijn wat vermild
was, niet dan met ja zeggen op antwoordde; zoo­
dat hij, dewijl de aanzittende Heeren zijue tegenge-
tuigenisfe zelve gehoord hadden , daar nu tot geen
befchuhügen komen konde. Dies vertrok hij, maar-
kwam van fchaamte en fpijt niet weder binnen
Hoorn. Derhalve deed de Magiftraat hem door aan-
geflagene fchriften indagen, op verbeurte van zijn
ambt; en zelfs befchuldigen voor een' huurling, die
den wolf ziende komen, zijne fchapen verliet, en
zich op de vlugt begaf (*).
Te Enkhuizen werden insgelijks verfcheidene Bur­
gers befchuldigd, doch men vindt niet, welke von-
nisfen over hen door Schepenen geveld zijn , dan
dat eenige uit hunne goederen gezet en ten lande
uitgebannen zijn; ook hadden velen reeds de ftad
verlaten; nog een aanmerkelijk getal mannen en
vrouwen verlieten 's winters de ftad, en vloden over
de Zuiderzee, die toen fterk was toegevrozen, naar
Embden. Ettelijke anderen, die zich te Enkhuizen
met woord of daad tegen de Roomfche Kerk had­
den gekant, werden , mits betooning van leedwezen,
in kleine boeten verwezen en voorts ontflagen.
(*) VELIÜS Chron. van Hoorn Bladz. 157.
Doch