Untitled

na C. G
Jaansi7
tot 1552.
Oranje
verlaat
Letland.
BREDERO-
a?o K E R K E L I J K E
vader, ter zake van den Godsdienst, naar den paal,
om verbrand te worden. Deze zong op den weg,
met eene wonderlijke kloekhartigheid, Pfalmen en
Lofzangen. De Ambtman dier plaats belastte hem
te zwijgen, maar de ander ging voort met zingen ,
en de vreugde zijner hope te belijden. Daar op
deed de Schout in arren moede, zijne tong tot digt
aan den wortel affnijden. De man ftierf in ftilte en
vrede. Niet lang daar na werd den Ambtman een
zoon geboren, wiens tong hem uit den mond hing
tot op de kin, zoo dat hij die nooit binnen zijne
lippen heeft kunnen ophalen. Eene bijzonderheid,
welke uit de getuigenis van eenen Roomschgezinden
Gerïgtfchrijver is aangeteekend (*).
De Prins van Oranje berigt ontvangen hebbende,
dat in Spanje befloten was, den Hertog van Alba
met een leger herwaarts te zenden, befloot, zijne
ambten neder te leggen en naar Duitschland te vertrekken;
hij verliet den nden April 1567 Antwerpen,
na een teder affcheid van den Graaf van Egmond
te Wittehroek genomen te hebben, en na een
dag of twee te Breda vertoefd te hebben, zette hij
de reis voort naar zijn Grwiïdnp Nas/au in Duitschland.
Te gelijk met den Prins verlieten de Onroomfche
Leeraars Antwerpen, welke ftad, zonder eenige
voorwaarden te bedingen , thans bezetting innam.
Terflond werden de Kerken der Onroomfchen omvergehaald.
Op het voorbeeld van den Prins van Oranje, wa­
(*) BRANDT Bladz. 237.
ren