Untitled

226 K E R K E L I J K E
na C. G. niemand in zoo grooten oploop in het allerrninfre
Jaansi/,
gekwetst werd, hetwelk in fommiger oogen zoo
tot 1552,
wonderlijk fcheen te zijn, dat zij den Helfchen
Geesten ook hun deel in dit bedrijf toefchreven ,
hetwelk, zoo men zegt, door een honderd rabauwen
, geholpen van een' hoop hoeren en jongens ,
uitgevoerd werd. Het gemeen, nu aan het hollen
zijnde, vloog naar de andere Kerken en Kloosters,
waar zij niet alleen de Beelden, maar ook de Monniken
mishandelden , waar onder de Minderbroeders
het het kwaadffe hadden. Bij deze gelegenheid had
een Monnik der Barrevoeters, die twaalf jaren in
den Kerker van het Klooster gezeten had, het geluk,
van zijne vrijheid weder te krijgen (*). Drie
etmalen duurde deze woede, terwijl de Magiftraat
en Burgerij zich ftilhielden. Den 22ften Augustus
werd den Wethouderen aangediend, dat de Gereformeerden
voornemens waren, dien voormiddag in
twee voorname Kerken te prediken, en wel de Leeraar
(*) De Monniken waren meermalen gewoon, de ge­
nen, daar zij iets tegen hadden, heimelijk te ftraffen, ja
van het leven te berooven. ERASMUS fchiijft in zekeren
Brief, dat MATTI-IEUS, Kardinaal van Sion, eens op eenen
maaltijd, verhaalde, hoe de Dominikanen eens op zeker
Dorp, eenen jongeling levende begroeven , omdat de
Vader, een Ridder, zijnen Zoon met bedreigingen we-
dereischte. Ook zag zeker Edelman in Polen, die, wel
befchonken, bij geval in de Kerk in flaap was geval­
len, twee Franciscanen, na het zingen der nachtgezangen,
levende begraven. Zie BRANDT II Deel, Bl. 11.