Untitled

G E S C H I E D E N I S . 47
2em.de, en hij onttrok zich niet, wanneer hij tijd na C. G.
had, om met denzelven uren lang over deszelfs aan­ Jaari5i7.
tot 155a.
gelegenheden te fpreken. ,, Ik ftichte hier meer
„ nut," plag hij te zeggen, „ dan wanneer ik een
„ Boek fehrijf." Hij ftreefde naar niets minder ,
dan naar roem en eer. Als hem eens iemand wegens
zijne Predikatiën buitengemeen prees, viel hij
hem piotreling in de reden: „ Tot lof hebt gij nu
,, zoo veel gezegd, maar nog geen woord tot dank-
„ betuiging. Ik begeer geen lof maar dank. Want
„ in het laatfte geval weet ik, dat ik goeds ftichte
"
,, IC.
Even zoo was bij tegen alle uiterlijke pracht.
Zeker vriend ftuurde hem eenige kleederen ten gefchenk,
eer hij nog in Geneve was, en verkreeg van
hem dit antwoord: „ Ik dank u voor uwe klee-
„ deren. Maar gij zult het mij niet kwalijk nemen,
„ dat ik één van dezelve aan mijnen vriend gegeven
,, heb. Ik heb nu overvloedig genoeg, en reeds
„ zoo veel, dat ik met gefchenken weder gefchen-
„ ken doe." Voornamelijk had hij eenen afkeer
van alle pracht bij begrafenisfen of lijkftatien: ,, Ik
„ bid u," fchrijft hij, ,, ten minfte in den dood
„ allen pronk en alle liefde tot de pracht te vermij-
„ den, opdat men in ons de echte en wijze ver-
,, eerers van God herkenne, die in zoodanige aard-
„ fche ijdelheden geen vermaak fcheppen."
Gelukkig voor hem, dat hij zoo gezind was!
Want hij was arm, maar tevens vergenoegd , en
wilde niet rijk worden. Eer hij naar Geneve kwam,
moest hij dikwijls van de weldaden van anderen leven,