Untitled

46* K E R K E L I J K E
na C. G was blijkbaar; vlugtelingen om het geloof uit ItaliS
Jaansi7 en Frankryk vonden bij hem troost en bemoedi­
tot 1552
ging , maar ook werkelijke onderfletining , en daar
hij zelf niet veel geven kon, zamelde hij giften voor
hen in , fchreef Brieven ten hunnen behoeve, en onderfteunde
hen met zijnen gelieclen invloed en gezag.
De Pest , waar van wij boven gewaagd hebben,
in welke hij zich zoo edelmoedig aanbood, om
de lijders te vertroosten, werd voorgegaan door een'
duren tijd in het jaar 154a. Het is ongelooflijk,
hoe veel CALVIN'S goede en menschlievende ziel
hier bij leed. Dikwijls deelde hij zijn laatfte brood
met de ongeltikkigen, welken de honger voor zijne
deur dreef. „ Het is goed," fchrijft hij, „ dat ik
„ een Christen, en als zoodanig van eenen God
„ overtuigd ben, die de hongerigen fpijst, en de
,, dorfligen laaft, anders zou ik moeten vreezen,
„ om wegens deze ellendigen in wanhoop te gera-
„ ken."
Men heeft hem van verwaandheid en hoogmoed
befchuldigd, gelijk wij zagen; en zeker bezat hij
een zelfgevoel, hetwelk zich van zijne meerderheid
boven anderen bewust was; maar wie kan zulks ongeoorloofd
vinden bij een' man, die zoo vele talenten
bezat, en zoo veel goeds ftichtte? Nogtans
gebruikte hij zijne meerderheid meer ten voordeele
pan anderen, dan dat hij die zelf gevoelde. Hoognoed
was de ondeugd, tegen welke hij meest ijverle;
hij zelf gedroeg zich fteeds nederig en be-
i cheiden. Hij ging met den geringflen mensch op
I ene wijze om, welke vertrouwen en liefde inboezem-