Untitled

6a K E R K E L IJ K E
na C. G. Zoon te behouden, denzelven tot herroeping zot!
Jaari5l7. bewegen. Doch de zaak viel anders uit. De Va­
tot 1552.
der verfterkte en bemoedigde den Zoon met deze of
dergelijke woorden: „ Zijt welgemoed, volhard in
„ het goede. Ik ben bereid , naar het voorbeeld
„ van ABRAHAM, mijnen zeer lieven Zoon, die mij
„ nooit misdaan heeft, op te offeren."
Toen hem zijn fterfuur werd aangezegd, ontving
hij deze aanzegging met wonderbare en ongewone
gemoedsblijdfchap , en bragt den geheelen nacht
door met overdenkingen, het lezen van den Bijbel ,
en tusfehen beide, met eenen gerusten flaap. Den
volgenden dag, den isden September des jaarsissj,
werd hij op een hoog ftellaadje ontwijd. Vervolgens
hing men hem een kort geel kleed om het lijf,
en zette een' geelen hoed met oorlappen, als eene
zotskap, op zijn hoofd. Voorbij het gevangenhuis
ten dood gaande, riep hij tot de genen , die ook
ter zake van het geloof gevangen zaten, met luider
ftemme: „ Ziet, zeer lieve Broeders, ik heb mijnen
voet nu gezet op den dorpel des martelaarfchaps.
Hebt goeden moed, als lterke helden van
JEZUS CHRISTUS, opgewekt door mijn voorbeeld.
Verdedigt de Euangelifche waarheid tegen alle ongeregtigheid."
Op deze Item werd met een vrolijk
geroep, gejuich en handgeklap der gevangenen geantwoord.
Zij hieven verders Kerkelijke Gezangen
aan, en hielden niet op, voordat de Priester den
geest gegeven had. Tot den brandftapel geleid ,
beklom hij dien moedig, drukte zijnen rug tegen
den ftaak, en fchikte den ftrop , die hem worgen
zou,