Untitled

GESCHIEDENIS. $g
bragt, de twaalf Artikelen van het Geloof, en hie­ na C. 6.
ven den Lofzang, Te Deum Laudamus, aan, dien faarisi^.
;ot 155a»
zij eikanderen, vers om vers, beurt om beurt, toezongen,
tot dat de vlam de Hem en het leven verflikte.
Van den éénen verhaalt men, dat hij, het
vuur aan zijne voeten ziende ontfteken, gezegd hebbe:
Dit fchijnen mij als rozen te zijn, die men
onder mij ftrooit. Men hoorde hen ook in het midden
van het vuur tot verfcheidene malen JEZUS roepen.
Om de hatelijkheid van zoodanige bloeddorftige
wreedheid aan godzalige menfchen te ontgaan
of te verzachten, dorsten eenige Monniken de fabel
uitftrooijen, dat een der verbranden aan zekeren
Augustijner was verfchenen , en hem bekend had
gemaakt, hoe hunne zielen behouden waren, dewijl
zij zich in hun uiterfte, te weten in het vuur, nog
bekeerd hadden. En dit was door de voorbede van
de Heilige Maagd gefchied , want zij waren daags
voor den dag van hare vifitatie verbrand. Maar de
genen, die digtst bij het vuur waren geweest, en
bijzonder'de Scherpregter, getuigden het tegendeel.
De derde Monnik werd weder in de gevangenis gebragt,
en in het geheim van kant geholpen. Die
geval is boven alle twijfeling gefteld,doordien ERAS­
MUS hetzelve, met al de gemelde omftandigheden t
zelf verhaalt, in eenen Brief (*), en er in denzeiven
bijvoegt: Te Brusfel zijn eerst twee verbrand,
en van toen af begon die ftad LUTHER eerst te deeg
te begunftigen. Ook heeft LUTHER de gedachtenis
(*) Epist. 1060. T. II. Ep. p. :2c?.
D &
van