Untitled

304 K E R K E L I J K E
1)9 C. G , „ fchen Ketter, die den stoften November verbrand
Jaari5i7
lot 1552, ' „ is geworden. Het was een wonder om te zien ,
„ met welke deftigheid en majestueus voorkomen ,
„ zijne Majefteit den pligt van Opperhoofd der En*
„ gelfche Kerk vervuld heeft, met welke zachtmoe-
„ digheid hij dezen ongelukkigen heeft trachten te
„ bekeeren, met welke kracht van redenen hij met
„ hem geredentwist heeft. Ik wenschte, dat de
„ Vorsten en Mogendheden van de Christenheid bij
„ dit fchouwfpel hadden kunnen tegenwoordig zijn.
„ Voorzeker zouden zij zich over de wijsheid en
„ het oordeel van zijne Majefteit verwonderd , en
gezegd hebben, dar de Koning de voortreffelijkfte
„ Vorst der Christenheid is. Dit alles is op de
„ plegtigfte wijze gefchied, en ik twijfel niet , of
„ uwe vrienden zullen u daar van naauwkeurig be-
„ rigt hebben." Men kan ligtelijk begrijpen , welken
lof de Roomschgezinden den Koning hebben
toegezwaaid, die met zich zeiven hoog ingenomen,
nu te meer aangefpoord werd , om zijnen ijver voor
den Roomfchen Godsdienst te doen blijken, niettegenftaande
zijnen haat tegen het Roomfche Hof.
Zes arti­ Het eerfte gevolg van dezen ijver was , het afkelenomtrent
het breken der onderhandelingen met de Protefiantfche
geloof Vorsten van Duitschland, die ter vereeniging voorvastgenamelijk
op drie ftukken aandrongen: 1) op de befield.diening
van het Avondmaal onder beide gedaanten
van brood en wijn; a) op het gebruik der moedertaal
in den Godsdienst, en 3) op de vrijheid van
trouwen voor de Kerkdijken. Doch de Koning was
zoo ver van deze artikelen afkeerïg, dat hij, aangezet