Untitled

G E S C H I E D E N I S . sa»
verbitterd had, maar hij antwoordde: ,, Het moest ia C. G.
,, toch eens gezegd worden; moest ik dan, op eene . [110517.
„ fcbandelijke wijze, het hoofdverfchil, de Mis ,
;ot 155*-
„ waar uit al de wanorde ontflaat, verbergen , of
„ er zoo lang kunftig van zwijgen, tot dat de Bis-
„ fchoppen mij dwongen om er van te fpreken?"
Evenwel, bezeffende, dat hij zich minder fterk had
kunnen uitdrukken, deed hij al wat in zijn vermogen
was, om zijne overijling weder goed te maken. Hij
overhandigde den ioden eene verontfchuldiging van
zijn gezegde aan de Koningin KATHARINA. Ja, den
volgenden dag, den nden, toen ook PETRUS MAR-
TYR aangekomen was, leverde hij eene nieuwe uitvoerige
verklaring van zijne meening in. De Prelaten
zochten echter gebruik te maken van BEZA'S
gezegde, om alle onderhandeling af te breken, doch
de Kardinaal van LOTHARINGEN wilde zijne Redevoering
niet voor niet opgefteld hebben, maar hoopte,
door de wederlegging van BE-ZA , grooten .roem
te behalen.
Daar werd dus befloten, dat er den iöden September
eene nieuwe plegtige vergadering zou gehouden
worden, in welke de Kardinaal op de Redevoering
van BEZA antwoorden zou. De inrigting was
dezelfde, als de vorige keer, alleen dat de Kardinaal
op eene verhevene plaats ftond, en den Doctoi
der Godgeleerdheid, CLAUDE D'ESPENSE, (Espenceus,)
ter zijner onderfteuning , achter zich had,
Hij fprak rustig en met gematigdheid, tot het einde
zijner Redevoering, waar in hij den Koning en deszelfs
Moeder vermaande, te volharden in den Gods-
P 3 dienst