Untitled

G E S C H I E D E N I S . 211
Hoe oud BEZA ook werd, hoe zeer hij ook de ia C. G.
[aari5i7*
Ügchaamsgebreken van den ouden dag gevoelde,
ot 1552.
200 bleef echter zijn geest dezelfde tot aan het einde
van zijn leven. Bij den dood zijner vrouw , in
het jaar 1588, troostte hij zich zeiven , wegens het
verlies dezer gezellinne zijner jeugd, en zijnen vriend
LECTIUS te gelijker tijd, wegens het verlies eener
dochter, in een gedicht, hetwelk zeker het flechtfte
zijner gedichten niet is; en het groot aantal Brieven,
welke hij van 1590 tot 1600 zelf fchreef of dicteerde
, gelijk ook het deel, hetwelk hij nog aan de
twisten over de regtvaardiging nam, zijn de beste
bewijzen van de onvermoeide werkzaamheden van
den grijsaard.
Hij moest echter reeds in het jaar 1597 een gedeelte
zijner ambtsbezigheden en bijzonder het prediken
ftaken. Hij bereidde zich, lang voor dat hij
ziekte of zwakheid voelde, reeds tot den dood;
verkocht zijne boekverzameling in het jaar 1598 aan
den Heer VON ZASTRISCE , opdat zij in haar geheel
zou blijven, en behield voor zich flechts zoo veel
Boeken, als hij nog tot aan het einde van zijn leven
dacht te gebruiken; over den koopprijs dezer boekverzameling
befchikte hij deels ten voordeele zijner
weduwe, want hij was fpoedig na het overlijden zijner
eerfte vrouw, om een' fteun in zijtien ouderdom
te hebben, weder gehuwd, deels ten voordeele
der armen te Geneve. In een Nafchrift op eenen
Brief aan den bovengemelden ZASTRISCE ,' (den
28ften Augustus 1597,) fpreekt hij voorts van zijne
verwachting des doods met deze woorden; ,, In-
O 2 dieri