Untitled

*84
K E R K E L I J K E
na C. G. gebragten met razen en tieren uit te varen, en het
]aari5i7. omdaande volk voor te houden, dat men noodza­
tot 1552.
kelijk gelooven moest tot zaligheid , dat zij , die
daar de ftraffe geleden hadden, tot in den onderden
afgrond der hel verdoemd waren, en dat, indien
een Engel van den hemel daalde, en het tegendeel
verkondigde , men deszelfs getuigenis zou moeten
verwerpen, ja zoo ver ging 's mans razernij en woede
, dat hij zeide: God zou geen God zijn, indien
hij hen niet voor eeuwig verdoemde!
Dood van
FRANC'JlS
L
Niet heel lang daarna, den laatflen Maart 1547,
overleed Koning FRANCOIS I, na eene regering van
32jaren. Hij had, flechts eenige weken te voren, de
tijding gekregen van den dood van IIF.NDRIK VIII,
Koning van Engeland, welke tijding hem diep getroffen
had, dewijl hij, maar weinig jonger zijnde
dan HENDRIK, door deszelfs dood, bepaald werd,
te denken, dat ook de zijne niet ver af kon wezen.
Het volgende verhaal van THUANUS (*) is nierkwaal
dig genoeg, om hier eene plaats te vinden.
PETRUS CASTELLANUS , Bisfchop van Mascon,
hield de Lof- en Lijkrede op den overledenen Koning,
en zeide onder anderen in dezelve: Dat hij
hoopte, ja voor zich geloofde, dat des Konings
ziel, na een heilig leven op deze aarde, terdond in
den hemel was opgenomen , zonder de zuivering
van het Vagevuur noodig te hebben gehaat. Eenige
Leeraars der Sorbonne, die hem reeds haatten, omdat
hij den geleerden Boekdrukker ROCERT STËPHA­
(*) ffiji Libr. Hl, fd. i 8.
NUS