Untitled

na C. G vergeefs om verzachting der vervolging aanhielden ;
J*ari5i7 de Koning gaf gehoor aan de oorblazingen van den
tot 1552.
Kardinaal van Teurnon, en aan den drang der Geestelijken
, en Leeraaren van Parys, die hunne aanmerkingen
op de artikelen, door MELANCHTHON
voorgefteld, aan den Koning mededeelden (*), en
dus ging de vervolging met alle hevigheid haren
gang; zel-fs zulken, die door vrees voor den dood
hun geloof verzaakten, konden den dood niet ontgaan
, en niets anders daar mede winnen, dan dat
zij met minder folteringen van het leven beroofd
werden. De vervolging werd voortgezet, zoo lang
de Koning leefde, en zoogenoemde Christenen gaven
in dezelve niets gewonnen aan de Heidenfche
Vervolgers, in de eerfte eeuwen van het Christendom
, veel meer overtroffen zij dezelve in wreedheid.
Vervolging
der
Waldenzen.
17a K E R K E L I J K E
Allerhevigst trof de vervolging de ongelukkige
Waldenzen, die verftrooid en als verborgen waren,
in de gebergten van Languedok en Provence, als
ook in de gebergten van Piemont; zij begon reeds
in het jaar 1540, maar Hortte inzonderheid in het
jaar 1545 hare woede uit, wanneer de vervolgers in
de dorpen, welke zij bewoonden, en waar van Merindol
en Cabrieres de voornaamfte waren, een zoo
ijsfelijk bloedbad aanrigtten , dat FRANCOIS I, zich
die buitenfporigheden, met afgrijzen , op zijn Iterfbed
herinnerende, aan zijn' opvolger hoogelijk aanbeet*)
Hun antwoord aan den Koning en hunne aanmer-
1 ingen op de artikelen van MKLANCUTHON kunnen gelezen
worden bij GERDES T. IV. Men. p. 74-85.