Untitled

G E S C H I E D E N I S . 14-
door zijne zucht voor waarheid en deugd verwierf ia C. G.
{aar 15-17-
hij zich eenen grooten naam en de gunst van groote
tot 15 5*mannen;
hij werd te Parys Hoogleeraar in de Letterkunde
.en Wijsbegeerte. Evenwel, niettegenftaande
zijne uitnemende geleerdheid, bleef hij, ten aanzien
van den Godsdienst, lang aan het Bijgeloof
verkleefd, wij hebben daaromtrent een berigt van
FAREL , in eenen Brief, gefchreven in het jaar 1556,
aan CONRAD. PELLICANUS , waarin hij onder anderen
zegt: „ De vrome oude man JAKOB LE FE-
„ VRE , dien gij kent, fprak mij eens, nu min oi
,, meer dan veertig jaren geleden, mij bij de hand
„ vattende, dus aan: WILLEM, de wereld moei
„ veranderen, en gij zult het zien. Ik was toer
,, geliefd bij den ouden man, gelijk hij ook volharc
„ heeft, mij tot een' vader te zijn. Doch het wai
niets dan het Bijgeloof, waarin ik den oudei \
man eenigzins poogde na te ftreven. Want naau
welijks kon hem iemand daarin evenaren, ik laa :
" ftaan, te boven gaan. Waarlijk, ik fia verbaasd t
'', wanneer ik de buitenfporige bijgeloovigheid vai k
„ zulk een groot man herdenk, die zelfs, terwijl wi i
„ zamen alleen zijnde, de gebeden aan MARIA mur
„ melden, bij het Afgodsbeeld, hetzelve met bloe
, men liet verfieren. In eerbied voor de Mis gini r
„ hij allen te boven. Eindelijk begon hij eeni ;
s, licht te zien, maar hoe groot was nog de duis
9, ternis? Ten laatfte genoodzaakt zijnde, Frankry, ï
„ te vetlaten, begaf hij zich naar Straatsburg, al
,, waar ik hem herinnerde hetgeen hij mij voorzeg i
., had, er bijvoegende, dat die tijd nu daar was »
he