Rudolf Steiners rassenleer - Antroposofia

d.w.z. dat het lijkt of er sprake is van discriminatie, maar dat die uitspraak alleen te begrijpen
is binnen de context van de antroposofie als geheel). Bovendien vind ik die ene uitspraak over
het 'uitsterven' van de Indianen uit 'Die Mission' nog iets onheilspellender, misschien juist
omdat dit 'kernantroposofie' is. Steiner heeft die uitspraken ook gedaan binnen een welhaast
hermetisch theoretisch kader, als een meedogenloze consequentie van zijn wereldbeeld, al is
dat wereldbeeld slechts gebaseerd op zelfverklaarde helderziende waarneming. 'Das ist
einfach eine Gesetzmäßigkeit', maar wat is dan de grond van die wetmatigheid? Wat hij in die
arbeidersvoordracht heeft geroepen kun je voor een deel nog wel afdoen als wat lukraak
gebral, vandaar mijn vermoeden dat deze voordracht relatief streng is beoordeeld’ 82 .
Tot zover deze eerder verschenen citatensoap. Maar nu het belangrijkste. Want het meest
interessant is hoe de commissie deze passage heeft beoordeeld en met welke motivatie. Want
die is pas echt onthullend. Want de commissie weet er wel degelijk kernantroposofie van te
maken en niet zo’n beetje ook. Hier volgt wellicht, samen met de eerder besproken toelichting
bij citaat 54 uit de Akasha-kroniek, de belangrijkste passage uit het hele eindrapport:
Annotatie: NB In het bovenstaande gedeelte komt vaak een geciteerde zin voor, die uit zijn
verband gerukt een heel andere betekenis krijgt dan wanneer hij geplaatst wordt in de context
van de lezing. Het is de zin: ‘Die weiße Rasse ist die zukünftige Rasse, is die am Geiste
schaffende Rasse’. In deze lezing heeft Steiner uiteen gezet dat de cultuur van de blanke
Europeanen zich naar Amerika zal verplaatsen. De huidige materialistische cultuur in
Amerika zal in de toekomst uitgroeien tot een cultuur van de geest: ‘Wenn sie jetzt nach
Westen geht, wird eine Geistigkeit ausbilden, die nicht so sehr den innerlichen Menschen
ergreift, aber die äußere Welt in ihrer Geistigkeit begreift.
Wat hierboven wordt beschreven als de toekomstige cultuur van Amerika is een
voorafschaduwing van wat in de antroposofische literatuur bekend staat als het zevende
cultuurtijdperk na de zogeheten Atlantische tijd. In de loop van vele duizenden jaren hebben
achtereenvolgende culturen gebloeid in Indië, Perzië, Mesopotamië en Egypte, Griekenland,
het Romeinse Rijk, en verder in geheel Europa In de loop der tijd waren deze culturen steeds
minder gebonden aan een geografische plaats op aarde. Ook het huidige cultuurtijdperk is
weliswaar begonnen in Europa, maar strekt zich inmiddels uit over de hele wereld. Dat zal
met de twee hierop volgende cultuurtijdperken ook het geval zijn. In de theosofische literatuur
worden ze naar de plaats van ontstaan het Russische en het Amerikaanse cultuurtijdperk
genoemd, respectievelijk vanaf het jaar 3500 en 5700. In deze lezing noemt Steiner Amerika
in plaats van Rusland het eerstvolgende cultuurtijdperk.
Samengevat heeft Steiner in deze lezing drie hoofdrassen van de mensheid besproken en ze
vergeleken met drie systemen in de anatomie en de fysiologie van de mens, het stofwiselingsledematensysteem,
het ritmisch systeem en het zenuw-zintuigensysteem.De eigenschappen
van deze rassen werden verklaard uit de doorlaatbaarheid van de huidskleur voor licht en
warmte. Afhankelijk van de kleur van de huid dringen deze door tot in een van de drie
gebieden van de mens, het stofwisselings-ledematengebied, het ritmisch gebied of het zenuwzintuigengebied.
Aan het begin werd aangekondigd (zie commentaar bij citaat 120) dat hij enkele voorbeelden
uit de geschiedenis van het sociale leven van de verschillende rassen zou geven (er is veel
behandeld, maar dit is volgens mij niet echt aan bod gekomen, of het moet dat verhaal over de
Amerikanen zijn, FS) waarvoor de specifieke eigenschappen van een ras een verklaring zou
82 Verschenen op http://florisschreve.blog-s.nl/2009/01/02/lemurien-oder-in-unsere-zeit-periodisering-
rasverschillen-in-steiners-uitlatingen/