Rudolf Steiners rassenleer - Antroposofia

engelenhiërarchiën en meer van dat soort hoogst ‘spirituele zaken’, FS) ‘Dr. Hermann
Poppelbaum werkt deze antroposofische gedachte verder uit in zijn boek Mensch und Tier
(1928)’. Zie in dit geval het model van Poppelbaum, al eerder weergegeven, maar hier fig. 1.
Van Oort: ‘Het volgende beeld kan de ingewikkelde gedachte enigszins helder maken: Laten
we ons voorstellen dat de mensenkiem aanwezig is in een grote zwevende ballon. Deze
mensenkiem moet zich blijkbaar in een bepaalde richting ontwikkelen voordat de ballon op de
aarde landt. De ballon zweeft naar de aarde. Het moment van landing wordt steeds uitgesteld
doordat zich elementen uit de mensenkiem afscheiden en als het ware uit de ballon worden
gestoten. Ten eerste daalt de ballon dan minder snel en ten tweede komt er dan steeds meer
ruimte vrij voor het ontwikkelen van de mensenkiem. Veel elementen worden
achtereenvolgens uitgestoten: te beginnen met de mineralen, dan de planten, ongewervelde
dieren, de vissen, de amfibieën, de reptielen, de vogels, de zoogdieren, de primaten en ten
slotte de mens. Er zijn dus parallel twee niveaus waarop de ontwikkeling plaatsvindt: de
geestelijke kern (= de ballon die naar de aarde daalt) en de lichamelijke drager die in al deze
fasen zich uit de ballon verwijdert, zich materialiseert en op aarde belandt.
Fig. 1 Model Hermann Poppelbaum
De in verharding getreden vormen ontwikkelen zich ieder op hun eigen aardse wijze. Als de
planten en de dieren op aarde zijn beland, vindt het proces plaats dat Darwin ‘evolutie’ noemt.
Steiner vult dus aan wat Darwin zegt, spreekt hem niet tegen (?, valt over te twisten, FS). De
huidige diervormen zijn ontstaan uit eeuwenlange specialisatie. Elk dier is een specialist (…)
dan komt het moment dat de primaten, de mensapen, de denkbeeldige ballon verlaten en
incarneren op aarde. Daarna volgen de voorlopers van de mens. Onder deze voorlopers
worden in dit verband verstaan onder andere de Pekingmens, de Pithecanthropus en de