Rudolf Steiners rassenleer - Antroposofia

Rudolf Steiners rassenleer - Antroposofia Rudolf Steiners rassenleer - Antroposofia

antroposofia.be
from antroposofia.be More from this publisher
07.03.2013 Views

Menschen entstanden. Sie stammen von uns ab, nicht wir von ihnen. Man kann hier die Frage aufwerfen: Warum spalteten sich gerade die Affen ab, warum blieb ein Teil auf einer Fig. 3: Evolutiemodel GA 100 (7), nr 2 niedrigen Stufe zurück als Seelenlose Wesen- hier ist die höhere Seele gemeint, nicht der Astralleib? Es kamen eben andere Verhältnisse. Der Mensch paßte sich denselben an, sie aber vermochten dies nicht. Ihr physischer Leib verhärtete, während der Mensch seinen physischen Körper weich und bildsam erhalten konnte. Im Begin der erdenentwickelung haben wir uns den Menschen vorzustellen mit einen feinen ätherischen Körper. Diesen hat er immer mehr umgebildet. Ein Hellseher hätte damals den Menschen in Form einer Kugel wahrgenommen. Die Zeichnung auf Seite 243 (zie fig. 3) soll den Stammbaum der Entwickelung erläutern’. 11 Steiner verwijst hier naar het tweede evolutiemodel. Behalve dat eruit deze tekening blijkt dat volgens Steiner de Ariër een hogere mensvorm zou zijn dan de indiaan, laat deze tekening ook duidelijk de invloed zien van Ernst Haeckel op Steiners gedachtegoed (het van Baardarapport noemde Haeckel al in het commentaar). Steiner zal hem in de passage hierna ook nog 11 Rudolf Steiner, Menschheitsentwickelung und Christus-Erkenntniss, pp. 241-244

aanhalen. Hij legt dan ook uit wat zijn belangrijkste verschil is met Haeckel. Maar het lijkt mij nuttig om eerst een beknopte inleiding te geven op Enst Haekels recapitulatietheorie (overgenomen uit Hulspas en Nienhuys): Recapitulatietheorie ‘Een door de Duitse bioloog Ernst Haeckel ontworpen theorie die zegt dat alle levende wezens in de ontwikkeling voorafgaand aan de geboorte in kort bestek de stadia doorlopen die hun voorouders- volgens de evolutietheorie van Charles Darwin hebben doorlopen. Een menselijke embryo doorloopt bijvoorbeeld tijdens zijn groei stadia waarbij het achtereenvolgens lijkt op een sponsachtig dier, een vis, een amfibie en uiteindelijk een mens. Om het wat hoogdravender te zeggen: de ‘ontogenese’ recapituleert de ‘fylogenese’. Haeckel noemde dit in 1872 de fundamentele wet. Fig. 4 Illustratie evolutiemodel Ernst Haeckel (recapitulatietheorie) De recapitulatietheorie maakte volgens Haeckel al dat speuren naar fossielen overbodig: de ontwikkeling van het leven was in het ei of de baarmoeder te volgen. Darwin en zijn grote verdediger, Thomas Huxley, waren aanvankelijk wel gecharmeerd van het idee, maar later bekroop hen de twijfel, vooral omdat Haeckel het gebruikte om aan te tonen dat de materie was doortrokken van een sturende Geist- een vorm van filosoferen waar beide Britten niets van moesten hebben (en we weten nu dat dit bij Steiner en de antroposofie het tegenovergestelde is, zie alle tirades tegen het ‘materialisme’, FS). Een ander probleem was dat de stadia die Haeckel meende te zien, veel minder duidelijk waren dan gehoopt. Wanneer bij een bepaalde soort een lichaamsdeel of orgaan sterk ontwikkeld is, wordt dat deel al gevormd in een zeer vroeg (volgens de recapitulatietheorie té vroeg) stadium. Zo begint de groei van de menselijke hersenen veel ‘eerder’ dan men op grond van de recapitulatietheorie

aanhalen. Hij legt dan ook uit wat zijn belangrijkste verschil is met Haeckel. Maar het lijkt<br />

mij nuttig om eerst een beknopte inleiding te geven op Enst Haekels recapitulatietheorie<br />

(overgenomen uit Hulspas en Nienhuys):<br />

Recapitulatietheorie<br />

‘Een door de Duitse bioloog Ernst Haeckel ontworpen theorie die zegt dat alle levende<br />

wezens in de ontwikkeling voorafgaand aan de geboorte in kort bestek de stadia doorlopen die<br />

hun voorouders- volgens de evolutietheorie van Charles Darwin hebben doorlopen. Een<br />

menselijke embryo doorloopt bijvoorbeeld tijdens zijn groei stadia waarbij het<br />

achtereenvolgens lijkt op een sponsachtig dier, een vis, een amfibie en uiteindelijk een mens.<br />

Om het wat hoogdravender te zeggen: de ‘ontogenese’ recapituleert de ‘fylogenese’. Haeckel<br />

noemde dit in 1872 de fundamentele wet.<br />

Fig. 4 Illustratie evolutiemodel Ernst Haeckel (recapitulatietheorie)<br />

De recapitulatietheorie maakte volgens Haeckel al dat speuren naar fossielen overbodig: de<br />

ontwikkeling van het leven was in het ei of de baarmoeder te volgen. Darwin en zijn grote<br />

verdediger, Thomas Huxley, waren aanvankelijk wel gecharmeerd van het idee, maar later<br />

bekroop hen de twijfel, vooral omdat Haeckel het gebruikte om aan te tonen dat de materie<br />

was doortrokken van een sturende Geist- een vorm van filosoferen waar beide Britten niets<br />

van moesten hebben (en we weten nu dat dit bij Steiner en de antroposofie het<br />

tegenovergestelde is, zie alle tirades tegen het ‘materialisme’, FS). Een ander probleem was<br />

dat de stadia die Haeckel meende te zien, veel minder duidelijk waren dan gehoopt. Wanneer<br />

bij een bepaalde soort een lichaamsdeel of orgaan sterk ontwikkeld is, wordt dat deel al<br />

gevormd in een zeer vroeg (volgens de recapitulatietheorie té vroeg) stadium. Zo begint de<br />

groei van de menselijke hersenen veel ‘eerder’ dan men op grond van de recapitulatietheorie

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!