Het dossier kerkklanken kunt u hier downloaden als - Kerk Laren

Het hammondorgel is een elektromechanisch orgel, ontworpen
en gebouwd door Laurens Hammond, dat in april
1934 gepatenteerd werd. Hoewel het hammondorgel
oorspronkelijk verkocht werd aan kerken als goedkoop
alternatief voor het pijporgel, werd het later ook gebruikt
voor jazz en, in grotere mate, voor rock en gospel.
Achtergrond
Als imitatie van een pijporgel, dat rijen van pijpen van
verschillende registers (klankkleuren) heeft, gebruikt
het hammondorgel additieve synthese van golfvormen
van harmonische series om het geluid te vormen. Net als
in Thadeus Cahills eerdere telharmonium worden de
golfvormen gemaakt door mechanische toonwielen.
Omdat de golfvormen worden gemaakt door mechanische
toonwielen en niet door elektronische oscillatoren
wordt het hammondorgel elektrisch en niet elektronisch
genoemd. De klankopwekking in het door Hammond gepatenteerde
toonwielorgel vindt plaats door een in het
orgel geplaatste as die met een constante snelheid ronddraait.
Op deze as bevinden zich een soort tandwielen
(de toonwielen) met elk een ander aantal vertandingen.
Bij de toonwielen worden opneemspoeltjes (pickups)
geplaatst waarin door de vertandingen van de draaiende
toonwielen een wisselspanning (=toon) wordt opgewekt.
Hoe meer vertandingen er per tijdseenheid passeren hoe
hoger de door het opneemspoeltje afgegeven frequentie
van de wisselspanning, en dus de toon. Na de introductie
van digitale technieken (zoals sampling) kwamen er orgels
met een goede imitatie van de beroemde klank. Ook
Hammond (inmiddels een Japanse producent Suzuki Musical
Instruments) maakt nu digitale orgels (zoals de X-B3
en de portable XK3/XK2/XK1). Vaak worden les liespeakers
gebruikt bij hammondorgels, ondanks dat Leslie in
het begin een concurrent van Hammond was. Bij hammondorgels
wordt dit geluidssysteem toegepast in de
vorm van een lesliebox. In deze separaat opgestelde geluidskast
draait een trommel met een gleuf erin rond en
verspreidt het geluid van de in de trommel geplaatste
luidspreker.
In het Engels wordt keyboard gebruikt als de verzamelnaam
voor alle elektronische muziekinstrumenten met
een klavier. Meestal beslaat het zes tot acht octaven. In
de Nederlandse taal wordt het keyboard vaak verward
met andere elektronische toetsinstrumenten. Met een
keyboard wordt – in de Nederlandse taal – doorgaans het
toetseninstrument bedoeld dat naast talloze klanken ook
een begeleidingsautomaat aan boord heeft die via akkoorden
wordt aangestuurd. Deze 'arrangeerkeyboards'
bieden de mogelijkheid om gebruik te maken van automatische
begeleiding in diverse stijlen en genres. Het
'arrangeerkeyboard' is in feite de opvolger van het vroegere
huisorgel.
Een andere tak binnen de familie is de synthesizer. Deze
is in vergelijking met de arrangeerkeyboards geavanceerder
waar het gaat om klanken en klankbewerking.
Aan de andere kant is er vaak geen automatische begeleiding
en geluidversterking aanwezig. Deze worden
daarom hoofdzakelijk gebruikt om te componeren of in
een band te spelen. Tegenwoordig bestaat de synthesizer
zowel in hardware- als in software-vorm.
Een synthesizer is een elektronisch muziekinstrument
dat klanken en geluiden kunstmatig (meestal elektronisch)
opwekt. Met een synthesizer is het mogelijk het
op te wekken geluid vergaand te beïnvloeden, zodat
nieuwe, nog niet bestaande klanken gemaakt kunnen
worden. Ook kunnen sommige synthesizers de klanken
van reeds bestaande (akoestische) instrumenten, bijna
perfect nabootsen (bijvoorbeeld piano of orgel). De uitvinding
van de synthesizer is een belangrijke revolutie
geweest in de muziekwereld. De synthesizer is een van
de meest veelzijdige instrumenten ter wereld vanwege
het oneindig aantal mogelijke klankkleuren dat er mee
gemaakt kan worden. Muziekgenres als trance, dance,
synthpop, electro, elektronische muziek, techno, house
etc. zouden zonder de uitvinding van de synthesizer
nooit ontstaan zijn.
De eerste elektrische synthesizer werd in 1876 uitgevonden
door Elisha Gray, die beter bekend is als een van de
uitvinders van de telefoon. Robert Moog bracht de eerste
commercieel verkrijgbare synthesizer uit (1963).