Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

DE ZEVENVOUDIGE ZEVEN BEGINSELEN 61
gende hogere opgenomen, tot tenslotte alleen de laatste drie of laatste
twee over zijn, afhankelijk van het soort pralaya.
Als de mens sterft, verdwijnen de laagste vier beginselen; ze ontbinden,
vallen uiteen in hun samenstellende levensatomen; maar alles wat het
beste in hem was wordt door åtman en buddhi naar manas opgetrokken.
Van zevenvoudig is de mens een drievoudig wezen, een triade, geworden.
Dit gebeurt als wij mensen sterven. Maar wat vindt er plaats als het voor
een planeet tijd is om te sterven, bijvoorbeeld die waarop we nu leven?
Haar eigen manvantara of periode van manifestatie eindigt en haar pralaya
of rustperiode breekt aan. Wat er dan van de mens overblijft zijn
alleen de hoogste twee beginselen; wat in manas en in alle vier lagere
beginselen was, zal naar buddhi worden opgetrokken.
Wat gebeurt er als het zonnestelsel verdwijnt, als zijn beurt komt om
te sterven en in pralaya te gaan? Wat blijft er dan over van het zonnestelsel
of van een mens die zich daarin bevindt? Alleen de zuivere monade,
zuivere geest; al het overige is opgerold als een boekrol en verzameld in
åtman.
We keren nu terug naar wat ik het eerst heb gezegd: een melkwegstelsel,
een zonnestelsel, een planeet, een mens, alle volgen hetzelfde
patroon. Laten we een melkweg bekijken. Het brahman of de paramaåtman
van een zonnestelsel of een melkwegstelsel dat is verdwenen omdat
het alles, wat zich in de afgelopen periode van manifestatie daaronder
bevond, heeft opgerold als een boekrol, bevat alle karmische zaden in zich
van die afgelopen periode van manifestatie: alle zaden, de neerslag van
gedachten, de geestelijke energieën in hun nirvå .na, de boezem van
åtman. Dan breekt de tijd voor manifestatie weer aan. Er verschijnt een
punt in de belichaamde ruimte – de innerlijke werelden van de ‘lege’
ruimte, wel te verstaan. Wat uit paramåtman te voorschijn komt bij het
ontrollen van het nieuwe manvantara wordt in het Sanskriet mahåbuddhi
genoemd, die de verborgen dingen bevat die in het verleden zijn geweest
en nu als zaden rusten, om de toekomstige werelden voort te brengen. Ze
beginnen zich uit te rollen en worden de mahåbhûta’s of grote kosmische
elementen. Is dit niet precies hetzelfde als wat met de mens gebeurt na
zijn devachan? Na zijn dood en een periode van rust in devachan begint
de monade in de boezem van åtman zich langzaam te ontvouwen. Ze is als
een zich openende rol die laat zien wat karma op die rol heeft geschreven
en naar buiten brengt wat de mens in zich heeft. Terwijl hij devachan verlaat
en afdaalt om zich te belichamen, begint hij zichzelf te reproduceren.