Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

746 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
heden; en ik kon de gedachte niet verdragen dat als die leer waar was, ik
zou zijn voorbestemd eonenlang, eindeloos, een onvolmaakt wezen te
zijn; hoe ik ook zou veranderen, ik werd geacht altijd hetzelfde egoïsche
wezen te blijven. Nee, ik wilde op een andere manier groeien; ik wilde
groter worden en ruimte en uitdrukking geven aan de in mij besloten
geestelijke, verstandelijke en andere krachten. Ik ontdekte dat er voor de
persoonlijke mens geen onsterfelijkheid bestaat; was dat wel zo dan zou
de persoonlijke mens betrekkelijk onveranderd moeten blijven. Als hij veranderde,
hoe weinig ook, dan was hij niet langer dezelfde – en zou de veronderstelde
onsterfelijkheid verdwijnen. In plaats van onsterfelijkheid
voor de persoonlijke mens, zeggen theosofen dat er een eeuwige, eindeloze
evolutie bestaat, een eindeloze groei, eindeloze uitbreiding van vermogens,
van krachten, waardoor er voortdurend meer en meer naar
buiten wordt gebracht van wat innerlijk is opgeslagen, een overgang
vanaf de lagere en onvolmaakte gebieden van het heelal naar de hogere en
dat, daar gekomen, men zich omwendt en een helpende hand van mededogen
uitstrekt naar hen die zich in de lagere duisternis bevinden. Ik
leerde de grootse en diepe waarheid dat zelfs het ego verandert, dat zelfs
de geest zich ontwikkelt tot grotere dingen, zodat de onsterfelijkheid van
het ego, of wat de persoonlijke mens wordt genoemd, slechts een ijdele
droom was van een vertroebelde verbeeldingskracht.
Ongetwijfeld bestaat het kwaad in de wereld, maar het komt voort uit
het feit dat de wereld vol onvolmaakte wezens en entiteiten is – zoals er
ook ontelbare hiërarchieën van betrekkelijk vervolmaakte en goddelijke
wezens bestaan. Omdat de eerste onvolmaakt zijn, handelen ze ook op
een verwrongen manier en op een wijze die men slecht noemt. Dat
brengt disharmonie voort, het azen van het ene wezen op het andere en
de pijn en het lijden die daaruit voortvloeien. Denk verder na over deze
diepe leer. Zoals gezegd bestaan er boven deze menigten die in de lagere
gebieden worstelen, de verheven gebieden van de goden. Het is heel goed
mogelijk dat ook zij hun problemen hebben en persoonlijk denk ik dat
ook; maar het zijn gebieden die voor ons mensen onvergelijkelijk licht,
heilig en majestueus zijn en onze innerlijke geestelijke en verstandelijke
natuur is daar thuis. Vandaar komen in ons hart en hoofd onze edelste
impulsen om goede daden te doen; onze edelste intellectuele aspiraties
worden geboren in deze innerlijke goddelijke en geestelijke gebieden.
Daar is onze geest werkelijk thuis.