Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

DE ZEVENVOUDIGE ZEVEN BEGINSELEN
Een van de prachtige theosofische leringen is dat werelden, evenals mensen,
sterven en in het onzichtbare verdwijnen. Na een rustperiode komen
ze weer tevoorschijn en manifesteren zich in de zichtbare sferen: verschijnen
en verdwijnen, de ritmische slingerbeweging van het kloppende
hart van de eeuwigheid. Werelden – manvantara; rust – pralaya. Dan verschijnen
dezelfde werelden opnieuw, doorlopen hun stadia, sterven en
gaan de onbekende ruimten van de ruimte in, evenals een mens die als
baby wordt geboren, zijn leven leeft, zijn karmische bestemming volgt,
sterft, van de aarde verdwijnt en weer terugkeert.
Waar ik nu de aandacht op wil vestigen, geldt zowel voor een melkwegstelsel,
een zonnestelsel, een planeet in een zonnestelsel, een mens en
ook voor een dier of een plant: voor ieder wezen. Laten we ons de kosmische
ruimte voorstellen wanneer alle werelden, zonnestelsels, sterrenhopen
en wat al niet zijn weggevaagd tijdens pralaya of de periode van de
dood van ons melkwegstelsel. Er blijft niets anders over dan wat de
wetenschap lege ruimte noemt. Het is letterlijk het laagste gebied van de
geest, maar voor ons, voor onze ogen, voor wetenschappelijke instrumenten,
is het lege ruimte, omdat we geen enkel stralend hemellichaam kunnen
zien. Moeder natuur heeft zeven eeuwigheden in volmaakte vrede
geslapen. Er is niets om waar te nemen.
Let nu op: de tijd komt dat een melkwegstelsel of een zonnestelsel zich
na deze mahåkalpa of grote wereldperiode gaat manifesteren. Ergens verschijnt
eerst een brandpunt van leven; laten we dat de monade noemen.
Het verschijnt niet op stoffelijk gebied. Het ontwaakt uit zijn lange paranirvå
.na en komt tot manifestatie in de onzichtbare diepten, de innerlijke
werelden van de kosmische ruimte. Het omgeeft zich met een nevel. In het
Sanskriet wordt die nevel een pradhåna genoemd – vergeet niet dat we nu
over monaden spreken en niet over hemellichamen – en de monade wordt
brahman genoemd. In het geval van een mens zou de monade åtman worden
genoemd en het nevelige voertuig eromheen, dat niet zozeer een
nevel is als wel een sluier van levende materie, wordt buddhi genoemd.
Maar in beide gevallen verloopt de hele geboorte van het wezen op
dezelfde manier: elk deel of element ontrolt zich uit het element direct
erboven, tot het volledige zevenvoudige wezen is ontstaan. De natuur