Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

706 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
KARMA EN ZWAKZINNIGHEID
Is het mogelijk dat gewone mensen worden ‘gestraft’ met een incarnatie als
idioot, om in een volgend leven de toestand voort te zetten die hij vóór zijn leven
als zwakzinnige had?
In The Esoteric Tradition (blz. 974) staat in een voetnoot dat zich gevallen
kunnen voordoen van letsel of verwonding, voor of na de geboorte, die een toestand
van zwakzinnigheid kan veroorzaken. Zelfs in dit geval moet die toestand
het gevolg zijn van karma, anders kon het toch niet gebeuren? Men zou denken
dat als een mens zijn karma IS, zo’n wezen een omlaag gerichte aantrekking
moet hebben ondergaan, waaruit hij zich weer zal moeten opwerken, of nog verder
zal zinken en een verloren ziel wordt. Is het mogelijk dat iemand die heel
wreed is geweest tegen een zwakzinnige, wordt gestraft door die toestand zelf
mee te maken? Nauwelijks, denk ik, want omdat zijn tussennatuur afwezig is,
kan er dus niets op worden afgedrukt zodat zijn leven zonder meer een straf is
en niet een les om van te leren.
Al deze gevallen zijn inderdaad het gevolg van karma. Al is het
theoretisch mogelijk dat een door en door normaal mens een onbetaalde
karmische schuld moet vereffenen door bijvoorbeeld zwakzinnigheid in
het volgende leven, het is zo uiterst onwaarschijnlijk dat het bijna zeker
niet gebeurt.
De gedachte is als volgt: enerzijds berust karma niet op toeval en
evenmin staan delen ervan los van de algemene karmische structuur of
situatie; het is daarom bijna zeker dat zwakzinnigheid haar schaduwen in
een voorafgaande incarnatie heeft vooruitgeworpen, in de vorm van een
algemene karakterzwakheid, een min of meer duidelijke degeneratie, die
tenslotte culmineert in zwakzinnigheid. Maar al is dit logischerwijs de
regel die door ieder die nadenkt duidelijk kan worden gezien, ik zou niet
zover willen gaan dat ik zeg dat een door en door normaal mens onmogelijk
karma zou kunnen hebben uit een leven in een ver verleden dat
nog niet is uitgewerkt en dat betrekkelijke zwakzinnigheid of idiotie zou
kunnen voortbrengen. Het is mogelijk maar zo uiterst onwaarschijnlijk
dat het bijna zeker is dat een normale toestand niet door een abnormale
wordt gevolgd. De hele situatie hangt af van het feit dat een mens zijn
karma is, zoals de vrager zegt.
Nu over het laatste deel van de vraag: als ik de vraag goed begrijp zou
ik als volgt willen antwoorden: We moeten bedenken dat karma niet een
redeloos automatisme betekent. De morele beginselen achter karma zijn