Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 703
KUNNEN WIJ EEN ENTITEIT IN KÅMALOKA HELPEN?
Is het voor een levende mogelijk hulp te verlenen aan een menselijk wezen in
kåmaloka in zijn strijd zich te bevrijden op het moment van de tweede dood? Is
het waarschijnlijk dat de levende de invloed ondergaat van die strijd van iemand
die in het leven nauw met hem was verbonden, in het bijzonder op innerlijk
gebied?
De natuur is te barmhartig om ook maar het geringste psychische of
emotionele contact toe te staan tussen de levenden en hen die in kåmaloka
zijn. Als het anders was zou ons leven een hel zijn.
In de regel zijn de entiteiten in kåmaloka halfbewust of onbewust.
Alleen de zwarte magiërs, de slechtste tovenaars of de wezens die toen ze
nog belichaamd waren het meest grofstoffelijk waren, bezitten, als zij
kåmaloka bereiken, een bewustzijn dat we waakbewustzijn kunnen
noemen. Vandaar dat alle processen van kåmaloka, behalve in enkele hierboven
genoemde gevallen, automatisch plaatsvinden en als het ware
onbewust of als in een droom, misschien een nachtmerrie, misschien voor
de meeste mensen in volstrekte onbewustheid; maar voor tovenaars en in
hoge mate grofstoffelijke wezens wordt het een ware hel van gevoelens.
Maar dat zijn er tenslotte maar weinigen.
Natuurlijk is het waar dat geestelijke liefde van de kant van de overlevenden
zelfs tot in devachan kan reiken als kåmaloka is geëindigd; ja, en
zelfs als het ware kan helpen in de tussenliggende bardo-periode in kåmaloka.
Maar het moet om geestelijke liefde gaan die tot gevolg heeft dat ze
een vrediger atmosfeer brengt aan de kåmarûpa’s in kåmaloka; en hetzelfde
is het geval als degenen die in kåmaloka zijn het kåmarûpa hebben
afgelegd en de toestand van devachan zijn ingegaan. Ja, geestelijke liefde,
geen emotionele, helpt de wezens in kåmaloka tot op zekere hoogte,
vooral als die wezens aardige, zuivere, fatsoenlijke gewone mensen zijn en
geen tovenaars of grove materialisten.
Het belangrijkste om te onthouden is dat degenen die zich in kåmaloka
bevinden aan zichzelf moeten worden overgelaten. De natuur is verreweg
het meest humaan. De ervaringen in kåmaloka zijn voor de meeste
mensen als een droom of zelfs zuiver onbewust. Ze bevinden zich als het
ware in een onbewuste slaap; en elke poging met hen in aanraking te
komen, zelfs met emotionele liefde of emotionele gedachten, kan soms,
als de gedachte en de magnetische impuls sterk genoeg zijn, voor hen een
tijdelijk denkbeeldig ontwaken betekenen en dan voelen ze zich ongeluk-