Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

664 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
in de eeuwigheid, of wat het EEUWIGE NU wordt genoemd, want de eeuwigheid
kent geen verleden, heden of toekomst, omdat het een EEUWIG
NU is. De eeuwigheid is bovendien het fundamentele – of, zoals we zouden
kunnen zeggen, de eeuwigheid en de oneindigheid zijn twee kanten
van dezelfde uiteindelijke werkelijkheid, het fundamentele, het AL.
Wat de geestelijke ziener doet is, als het ware, opstijgen uit dit gebied,
waar verleden, heden en toekomst ons zo positief en werkelijk toeschijnen,
naar de gebieden van zijn eigen geestelijke wezen die zich bij wijze
van spreken baden in het eeuwige nu; en op deze manier ontrolt zich het
verleden voor zijn ogen en wordt het heden gezien als slechts een vervolg
daarvan in wat we de toekomst noemen en beide worden gezien als een
eeuwig drama waarvan de grondtoon ‘nu’ is. Zo moeten we ook karma
zien, het karmische verleden, het karmische heden, de karmische toekomst;
en op die manier voorkomen we te vervallen tot de dwaling van
fatalisme aan de ene kant en tot de even grote dwaling van karmisch
indeterminisme aan de andere kant.
Laat ik een voorbeeld geven vanuit een andere hoek: een atoom in
mijn lichaam bevat elektronen, zoals elk atoom. Laten we zeggen dat op
deze elektronen bewoners zijn die hun eigen nietige leven leiden, maar in
een enorm tempo, vergeleken met onze tijd. Zo kan dus, bij wijze van
spreken, een heel kosmisch zonnestelsel van atomaire afmeting, vele duizenden
malen in één menselijke seconde ontstaan, zijn ontelbare eeuwigheden
leven en verdwijnen. Met andere woorden, één van onze menselijke
seconden duurt bijna ‘eeuwig’, vergeleken met de tijd voor een elektron.
Stel u een bewoner voor op zo’n elektron, die leeft in dat enorme
tempo dat voor ons mensen onvergelijkelijk veel sneller is dan een bliksemflits.
Toch gaan er voor de elektronbewoner vele jaren voorbij. Voor
hem is er een toekomst die wij, met onze langzamere tijd, niet anders
kunnen zien dan als een nu. De elektronbewoner zou dus door zijn hoge
tempo, immense snelheid, zijn verleden, heden en toekomst ondergaan,
terwijl wij, met onze veel statiger tijd met zijn langzame ritmische trillingen,
het nauwelijks zouden beseffen behalve met ons intellect. Voor ons
zou het eenvoudig nu zijn.
Op precies dezelfde manier zien de goden, die een tijdtempo hebben
dat onvergelijkelijk statig is en door ons mensen langzaam zou worden
genoemd, ons verleden, heden en toekomst, die ons zo werkelijk voorkomen,
als nauwelijks van elkaar verschillend, omdat onze tijd, vergeleken
met die van hun, zo snel is. Wij kennen volgende week, volgend jaar,