Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

652 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
abstracte onpersoonlijke werking of energie van de menselijke geest die
wij mensen liefde noemen. Devachan houdt alles in wat mooi, goed, lieflijk
en heilig, waar, schoon en zuiver is. Liefde is onsterfelijk; ze gaat altijd
door; en, let wel, hoe meer men liefheeft, onpersoonlijk natuurlijk, hoe
edeler men wordt. Ik bedoel hier niet de gewone, grove, hartstochtelijke
liefde, want die kan zelfs zijn als hellevuur. Ik bedoel die onuitsprekelijk
lieflijke, goddelijke vlam die het leven met schoonheid vult, die gedachten
oproept van zelfopoffering voor anderen. Een dergelijke, onpersoonlijke
liefde is het hart van het heelal. Daarom zeg ik dat degene die liefhad en
stierf, nog steeds liefheeft, want dat behoort tot het wezen van zijn ziel.
DE DOOD OP HET SLAGVELD OF DOOR EEN ONGEVAL
Wat gebeurt er met hen die tijdens de strijd worden gedood?
Ik denk dat de vraagsteller meent dat er enige overeenkomst moet zijn
tussen wat er gebeurt met hen die in de strijd worden gedood en zelfmoordenaars,
en wel omdat in beide gevallen de dood snel intreedt; maar
dat is niet zo. Bij elke gewelddadige dood, hetzij bewuste zelfdoding of
moord, de dood in de strijd of door een ongeval, wordt de postmortale
toestand beheerst door het motief. Zij die op het slagveld worden gedood
raken in een toestand van volstrekte onbewustheid, want er is in hen geen
spoor van lafheid om zich aan hun plicht te onttrekken zoals in het geval
van zelfdoding en daarom is er geen sprake van kwellende angst, geen
kwellende en verterende vrees voor het leven zelf. Zij die in de strijd
omkomen gaan eenvoudig over in een toestand van gelukzalige onbewustheid
en blijven daarin tot de voorraad astraal-stoffelijke levenskracht
is uitgeput. Dan gaan ze devachan binnen, de hemelwereld. De natuur is
uiterst rechtvaardig in al haar regels en werkingen, omdat ze volstrekt
meedogend is. Vergeet niet dat mededogen wetmatigheid en harmonie
betekent, de ordelijke werkingen van oorzaken en gevolgen. De kern van
het wezen van de natuur is mededogen. Degene die in de strijd sterft en
iemand die zijn leven geeft om het leven van een broeder te redden lijken
veel op elkaar. Wat zij ervaren is een onbewustheid die droomloos en
onuitsprekelijk zoet is, tot de voorraad levenskracht is uitgeput; dan gaan
zij devachan of de hemelwereld binnen en blijven daar in een toestand van
onuitsprekelijk schone en gelukkige rust tot de volgende wederbelichaming
op aarde.