Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 645
worden vergeven. Als men dat deed zou men de mens vernietigen.
Als ze al enige morele betekenis hebben is dat eenvoudig het gebod
te vergeven als iemand onrecht is aangedaan en het niet erger te maken
en voort te laten duren door haat of wraak.
We moeten begrijpen dat veel dingen in de christelijke evangeliën
geen heilige waarheid zijn, of natuurwetten; de christelijke evangeliën
werden niet door grote ingewijden geschreven, en zelfs nadat de eerste
schrijvers hun werk hadden voltooid, vonden er later inlassingen plaats
die nu zelfs door christelijke geleerden als zodanig worden erkend.
Daarom vindt men in de christelijke evangeliën veel dingen waarbij we
niet hoeven stil te staan, omdat het vaak min of meer onbetekenende
inlassingen zijn, soms zelfs in de manuscripten aangebracht door fanatici
die het voor het zeggen hadden: maar er is een ondergrond van echte
waarheid in alle evangeliën.
HIËRARCHIEËN BINNEN HIËRARCHIEËN
Niet alleen heeft ieder mens zijn eigen innerlijke god, maar deze innerlijke
goden vormen samen het lichaam waardoor een hogere godheid werkt. De hogere
godheid is op zijn beurt slechts één van een nog verhevener leger of menigte die
onder een nog verhevener godheid vallen; enz. ad infinitum. Is deze opvatting
juist?
Elke individuele entiteit is een uitdrukking van een goddelijke
monade, wat slechts een andere term is voor ‘een innerlijke god’. Elke
monade is in het hart van zijn hart een geïndividualiseerde godheid;
daarom is ieder mens, en iedere andere entiteit, hoe hoog of laag ook, een
uitdrukking van een goddelijk zaad dat een innerlijke god is.
Deze enorme kosmische verzameling innerlijke goden of goddelijke
monaden vormt het lichaam van een hiërarchie, de hiërarchie van de
kosmos; en deze hiërarchie heeft een verheven hiërarch, die al deze
menigten van innerlijke goden omvat, zoals het lichaam alle levensatomen
bevat die het samenstellen. Omdat deze hiërarchieën oneindig in
aantal zijn in de grenzeloze ruimte, is er dus vanzelfsprekend een oneindig
aantal kosmische hiërarchieën.
Een verdere conclusie uit deze premissen is dat ieder wezen, zoals een
mens, niet alleen een uitdrukking is van een geïndividualiseerde godheid,
zijn ‘innerlijke god’ genoemd, maar dat al deze ‘innerlijke goden’ worden
beheerst door, leven in en deel uitmaken van een hogere godheid, die op