Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 639
rust, of enige devachanische rust, nog nodig hebben.
Deze kwestie van devachan is heel merkwaardig. Ik heb mensen ontmoet,
mannen en vrouwen, die hun gewone beroep uitoefenden maar in
feite in een devachanische toestand leefden. Ze droomden, ze waren
traag. Misschien heeft u allemaal wel van zulke mensen gehoord, mensen
die zich geen zorgen schijnen te maken. Zij gaan hun gang in een soort
halve slaaptoestand. Ze leven niet werkelijk. Ze zijn tot op zekere hoogte
nog steeds in devachan. Ze willen lang in bed blijven, bij wijze van spreken,
zoals kinderen soms doen. Ze hebben de devachanische toestand
nauwelijks verlaten. Ze zijn er voldoende uit om een lichaam aan te
nemen, maar hun geest is nog gedeeltelijk in de devachanische droom.
Ik heb ook theosofen ontmoet, waar ik grote eerbied voor heb, die
devachan hebben verlaten om aan ons werk deel te nemen vóór hun
devachan feitelijk was geëindigd. Ze zijn als mensen die uit de slaap zijn
ontwaakt vóór het lichaam voldoende slaap heeft gehad om uit te rusten.
Ze zijn fijnbesnaard, nerveus, actief, vlug, dat soort mensen. Dit zijn
twee uitersten die men in het leven tegenkomt: zij die nog min of meer
in devachan zijn, hoewel belichaamd – ik bedoel niet volledig in
devachan, maar in een devachanische droomachtige toestand en daarom
niet volledig aan het werk, of zich bewust van waar het leven om vraagt;
en degenen die niet lang genoeg in devachan zijn geweest; en ik merk op
dat enkelen van onze beste werkers onder die groep vallen en ze hebben
een moeilijke tijd omdat ze moeten vechten tegen een innerlijke, psychische
toestand van innerlijke vermoeidheid die bijna onmogelijk kan
worden omschreven tenzij men die heeft meegemaakt. Gewoonlijk zijn
ze lichamelijk niet sterk, het zijn fijnbesnaarde nerveuze mensen, maar
ze doen een groots werk. Ze hebben een deel van hun rust opgegeven,
halfbewust als het ware, om snel weer deel te nemen aan het verwezenlijken
van de bestemming van de mensheid.
HET BEKORTEN VAN DEVACHAN
Is het voor iemand van ons mogelijk zijn devachanische periode te bekorten?
Dat is heel goed mogelijk als men dat wil. Ieder mens die bereid is zijn
rust op te geven, de volstrekte vrede en kalmte waar de vermoeide menselijke
ziel het meest naar verlangt en die zich oefent voor deze verzaking
kan zijn devachan automatisch bekorten. Maar alleen hoge chela’s kunnen
het werkelijk zonder devachan stellen, omdat zij zijn uitgestegen boven