Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 629
later, toen de school haar vroegere hoge opvattingen had verloren, vatten
de pythagoreeërs het verbod zo op dat het slecht was bonen te eten omdat
ze onrein zijn, wat het tegengestelde is van de oorspronkelijke betekenis.
Ik geloof ook niet dat Pythagoras zou hebben gezegd dat een van zijn
leerlingen geen bonenschotel zou mogen eten. Ziet u niet hoe volstrekt
belachelijk het is als men tot de kern van de zaak doordringt? Voor hen
waren bonen een soort wachtwoord, dat verwees naar een verbazingwekkende
geheime occulte leer die niet eetbaar, dat wil zeggen niet verteerbaar
was, behalve voor degenen die sterk genoeg waren om haar te
verdragen, te begrijpen, te verteren. Dus werden bonen verboden.
Elke leer die niet tot een beter leven leidt is verschrikkelijk. Ze is niets
waard. Als een leer uw leven niet in alle opzichten verbetert, dan zou ik
zeggen, om het oude Engelse woord te gebruiken ‘eschew it’ [mijd haar],
verfoei haar.
Hoe komt het dat de pythagorische leringen het karakter van hen die
ze bestudeerden zo radicaal veranderden? Als gevolg van bekering, de
oude christelijke term, het veranderen van het denken, het veranderen
van het denken aan dingen hier beneden in het denken aan hogere dingen;
en dat is precies wat de wereld van nu mankeert. Ze heeft bijna vergeten
hoe nodig het is om te denken en om juist te denken opdat de mens
op de goede manier kan leven. En om juist te denken moet men regels
hebben, regels waarin men gelooft, moet men van de waarheid ervan
overtuigd zijn en van deze waarheid wordt men zich bewust als men door
studie geestelijk en intellectueel overtuigd raakt. Daarom kan de studie
van religie, van filosofie, van wetenschap, het leven van een mens veredelen,
hem verheffen uit de sfeer waarin het leven zoals hij het ziet
slechts een strijd is tegen andere mensen, die al het dierlijke in hem naar
buiten brengt, waarbij hij zijn gevechtskwaliteiten tegen zijn medemensen
gebruikt. Juist denken veredelt het karakter van een mens omdat
het zijn opvattingen verrijkt en verruimt en hem andere ideeën over zijn
medemensen geeft.
Waarom schreef Pythagoras vijf jaar zwijgen voor aan zijn discipelen?
Ik geloof niet dat er zo’n regel bestond. Ik denk dat het betekende dat
geen leerling, een uiterlijke of innerlijke, mocht onderwijzen, spreken,
voor hij voldoende was getraind; en vijf jaar werd gezien als de tijd waarin
men kon afstuderen, zoals wij nu zeggen, zijn diploma kon halen en zijn
vak mocht uitoefenen. En dat was inderdaad een heel verstandige regel,